De honger die Gerard Joling (58) als jonkie voelde, is gestild. Tijdens zijn burn-out en de totale rust die hij daarna nam, miste hij het vak geen moment. "Ik wilde het liefst in een hutje op de hei gaan wonen."
LEES OOK: Onthuld: dít zingt Gerard Joling dus in Lidl-reclame
Tekst: Nicole Gabriëls
Als je iets zou kunnen veranderen aan jezelf, wat zou dat zijn?
"Innerlijk geloof ik niet dat er veel verbetering nodig is. Ik ben geen slecht mens, eerder een gezelligheidsdier en een Bourgondiër. Dat laatste had soms iets minder gemogen. Ik zou wat ingetogener kunnen zijn als het op eten en drinken aankomt."
"Als ik iets zou kunnen veranderen, is het dan ook dat ik er niet zoveel voor hoef te doen om in vorm te blijven. Ik sport me een ongeluk. Tot voor kort liep ik per week veertig kilometer hard. Daar kwam een einde aan toen ik vorig jaar van een trap viel en last kreeg van mijn knie. Dat hardlopen is nu wel klaar. Ik sport op de crosstrainer omdat dat buikje minder mag. Ik ben achtenvijftig en een beetje ijdel, dan krijg je dat, hè. Eten, wijntjes en gezelligheid, maar wel een strak lijf willen. Ga er maar aan staan."
Wie zou je willen zijn voor één dag?
"Tom Cruise. Ik zou me vermaken op een filmset en net als Tom mijn eigen stunts doen. Maar die dag hoeft wat mij betreft niet in het teken te staan van de Scientology Church. Die vind ik doodeng. Iedereen mag geloven wat ‘ie wil, maar er is zoveel oorlog en ellende voortgekomen uit verschillen in religie. Ik ben gereformeerd opgevoed, mijn broer Willem is jaren dominee geweest. Maar ik ben niet meer praktiserend."
Welk advies geef je je zestienjarige zelf?
"'Maak je school af'. Ik was zestien toen ik stopte met de technische school. De lessen houtbewerking, motorvoertuigen, metselen… het kon me niet echt interesseren. Ik wilde gewoon bekend worden. Klasgenoten lachten me erom uit, maar dat maakte me niet uit. Thuis zong ik hele bandjes vol. Onze buren in Schagen waren Saskia & Serge, en hun succes motiveerde mij. Zingen op televisie, het had iets magisch. Ik nam plaatjes op en verdiende mijn centjes in de horeca. Later als model. Poseerde ik voor Verkade, Peugeot en Tefal."
"Op mijn vierentwintigste brak ik door als zanger en kreeg ik meteen succes in het buitenland. Japan, Taiwan, Korea, de Filippijnen. Maar man, dat Engels van mij! Boerenkool-Engels was het! Ik schoot tekort. Later heb ik mijn talenkennis laten bijspijkeren bij de nonnen in het klooster. Maar had ik mijn school afgemaakt, dan was dat niet nodig geweest."
Waar ben je het meest trots op?
"Privé dat ik uit een goed en gezond nest kom. Ik groeide op in een degelijk rijtjeshuis, in een lief, burgerlijk gezinnetje. Mijn vader was drukker, mijn moeder werkte bij in de huishouding om haar drie kinderen – ik heb een broer en zus – wat extra’s te kunnen toestoppen in de zin van een schoolreisje of cadeautasje. Er werd hard gewerkt door mijn ouders en onze verjaardagen werden groots gevierd. Cadeaus op bed en familiefeesten met koekhappen, limonade, patat, de hele rambam. Zo’n jeugd is al het halve werk, daar komen goede mensen uit voort."
"Zakelijk ben ik ook een gelukkig mens. Ik treed nog met veel plezier op, soms vier keer per weekend, en ik geniet ervan. De honger die ik als jonkie voelde, is er wel een beetje af. Ik heb mijn doel bereikt. In de hal van mijn huis hangen eenentachtig gouden en platina platen en daar ben ik trots op. Net als op het jubileum met De Toppers, in 2019 bestaan we vijftien jaar. En op mijn wassen beeld in Madame Tussauds. Toen ze belden in 1987 dat ik er een beeld kreeg, dacht ik dat ik in 'Bananasplit' zat, dat ik in de maling werd genomen. In 2004 werd mijn tijdelijk beeld vervangen door dat van iemand anders. Maar in 2008 mocht ik terugkomen. Binnenkort geef ik het beeld nieuwe kleding. De bezoekers schijnen steeds pailletten en veertjes van het kostuum af te trekken om mee naar huis te nemen."
Meer weten over Gerard Joling? Je leest het in de nieuwe Beau Monde die nu in de winkels ligt.
BEELD: ANP
