De Queen mag dan nog maar één corgi (en twee dorgi’s) hebben, die leiden wel een luxe hondenleven. Inclusief menu’s die rechtstreeks uit de paleiskeuken komen.
De honden staan op een specifiek dieet, volgens Darren McGrady die elf jaar voor de Queen kookte. “In mijn tijd was er een speciaal royal menu voor de honden,” aldus McGrady tegen Hello! “Dat werd samengesteld door Mrs Fennick, die voor alle honden op Sandringham zorgde. Zij stuurde het door naar de keuken. Voor elke dag werd bepaald wat de honden zouden eten. De ene dag rundvlees, de volgende dag kip, dan weer lam of konijn en zo verder.”
Vers vlees
© Darren McGrady
“Als we het vlees of de kip binnen kregen, kookten we het en sneden we het heel fijn,” zegt ex-paleiskok Darren. “Om er zeker van te zijn dat er geen botjes inzaten waarin ze konden stikken. Prins William en prins Harry schoten vaak konijnen op Windsor, die werden gevild en ook gekookt. Soms waren sommige honden, hoe zeg je dat eens beleefd? – geconstipeerd en deden we er kool bij. En als ze het tegenovergestelde van geconstipeerd waren, dan voegden we rijst toe. Verder hielden we ons aan het menu.”
Royal schaaltjes
© WPA / Getty Images
Het voeren van de honden verliep al even strak. “Elke dag kwam de lakei van de koningin tussen twee en drie ’s middags naar de keuken,” aldus Darren McGrady. “En nam de hondenmaaltijden mee naar boven. Alle honden hadden hun eigen schaal. De Queen gaf ze altijd zelf eten, volgens mij nadat ze haar ’tea’ achter de rug had.” De corgi’s staan erom bekend van niets of niemand onder de indruk te zijn, hier toonden ze volstrekt geen belangstelling voor The Beast, de gepantserde limousine van Barack Obama.
‘Darling Susan’
De Queen groeide op met honden in het algemeen en corgi’s in het bijzonder. Haar eerste eigen corgi kreeg ze op haar achttiende, Susan is hier twee en zit bij haar baasje in de tuin van de Royal Lodge, rechts de Queen Mum en prinses Margaret. ‘Darling Susan’ ging zelfs mee op huwelijksreis met Elizabeth en Philip en werd de matriarch van vele corgi’s. Onlangs moest de Queen haar op één na laatste corgi Holly laten inslapen. “Heel verdrietig,” zegt Darren. “Maar het is ook verdrietig dat er geen nieuwe voor in de plaats komt. In de jaren dat ik er was, kwam er altijd eentje bij als er eentje was overleden. Ze had er altijd een stuk of twaalf. Ze is nu bang dat een jong hondje haar zou overleven.”
Keffende bijtertjes
1971 © The Royal Family
De hondjes die de Queen nog heeft scharrelen altijd gezellig om haar heen, maar volgens Darren is hun aaibaarheidsfactor bedrieglijk. “De koks waren niet erg dol op de corgi’s! Het zijn kefferige, bijterige honden. Echte roedeldieren, dus ze vochten altijd met de honden van de Queen Mum of met die van prinses Anne. Vooral op Sandringham kwamen ze nogal eens in de keuken en dan riepen wij: ‘Uit de weg, of ik stop je in de oven.”
Overal corgihaar
“Het ergste was als we naar Balmoral, Aberdeen vlogen,” zegt McGrady. “Dan moesten we allemaal in het pak, want we reisden met de Queen. De honden gingen uiteraard ook mee en liepen los, ze kwamen aan je voeten liggen. Dus dan zat je helemaal onder het hondenhaar. We probeerden dan om ze weg te duwen zonder dat ze gingen blaffen.” Dat lukte maar zelden, want als royals dogs reageerden de corgi’s buitengewoon lichtgeraakt op afwijzing.
Dorgi’s favoriet
Darren had overigens ook een favoriet. “Chipper was een schat. Als die kwam schooien, gaf ik hem restjes. Het was een dorgi met een geweldig karakter. Ik denk dat het deel teckel in dit ras de corgi wat aardiger en liever maakt. Ik mocht Myth en Piper ook, die laatste was een langharige dorgi. Veel van de andere honden herinner ik me niet, voor mij zagen ze er allemaal hetzelfde uit. De jachthonden vielen meer op. William had een zwarte labrador, Widgeon. Lief beest, echte werkhond. Die werd verzorgd door de jachtopziener, we kookten alleen voor de corgi’s.”
