/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F03%2FK314uDnDf9p6kG1741170174.png)
“Ik heb goed en ik heb slecht nieuws.” Het is 2016 en het is mijn eerste werkdag na mijn vakantie van twee weken. Argwanend kijk ik naar allround redacteur Agnes, die dan vier dagen per week op de redactie werkt. Het is negen uur ’s ochtends - normaal begint ze niet voor tien uur - en ze staat me op te wachten in de gang.
Verbijstering
“Voor de volgende Beau Monde had je een cover interview met K. ingepland. Maar ik heb ruzie gekregen met haar manager en die shoot gaat niet door. In haar plaats heb ik Estavana Polman geregeld, zij stond toch hoog op je lijstje? Ik rijd woensdag met een team naar haar toe in Denemarken. Ik heb al een busje geboekt. Het goedkoopste. Want ik weet dat je op de centen zit.” Het zal niet de eerste keer zijn dat Agnes me verbijstert. Ik weet nog hoe mijn mond openviel toen ze een jaar later, na een vakantie van twaalf dagen naar Bali, verkondigde dat ze ging emigreren naar Indonesië. Anderhalve maand later, met haar tienerzoon Thomas. “Ik voel me zo thuis op Bali. Het was herkenning.”
Onze redacteur vertrok naar haar plek in de zon, maar bleef wel voor ons werken, op afstand, als freelancer. Na Bali woonde Agnes in Thailand en Cambodja om uiteindelijk neer te strijken in Portugal. Eerst in Lissabon, daarna in de Algarve en later weer in Lissabon. De band bleef. Marketing- manager Emma zocht haar op op Bali. Beauty en fashion editor Marjolein ontmoette haar in Japan. Fotografen Dario en Misja brachten enkele zonnige dagen met Agnes door in de Algarve en artdirector Rick dronk cocktails met haar in Lissabon - in een hippe strandtent, waar ze arriveerde met een entourage van zes creatieve gays.
Digitale Sherlock Holmes
Agnes en ik hadden dagelijks contact. Ze was beter op de hoogte van alle showbizz juice dan Yvonne Coldeweijer. Bleef erop hameren dat Beau Monde (ook) aandacht moest besteden aan black hair, black skin en black diva’s. En pluisde elke man met wie ik datete zorgvuldig uit. Als een ware digitale Sherlock Holmes wist ze alles van zo’n love interest op te dreggen - tot hier en daar een trouwboekje aan toe.
Ook maakten we veel ruzie. De afgelopen negen jaar wist Agnes geen enkele deadline te halen. Geen. Enkele. Het eindigde er steevast mee dat ik, na een dag of tien, gilde dat ze nog 24 uur had. Anders zou ik naar Portugal vliegen om haar favoriete ‘wig’ in de fik te steken. En dan kwam de tekst. En die was briljant. Want dat was ze. Briljant. En origineel. Lief. Loyaal. Creatief. Grappig. Maar ook irritant. Agnes was véél. Voor zichzelf, voor haar zoon, voor haar omgeving.

Briljante verhalen
Agnes was uitgesproken, meedenkend, fel, emotioneel, snel van begrip en super eerlijk. Ze had een zwak voor chocolade van Stach, haarstukken, glitter en glamour, prins Harry én welgestelde mannen. (Artdirector Rick, toch wel wat gewend, zal nooit vergeten dat ze samen naar de Miljonair Fair gingen en Agnes’ decolleté opgepusht was tot aan haar neus).
Helaas heb ik Agnes sinds haar vertrek uit Nederland niet meer face to face gezien. Ik zou haar in 2020 opzoeken in Lissabon, maar er kwam een pandemie tussendoor. Niet veel later verhuisde ze naar het Portugese platteland. Samen met haar zoon en twee honden betrok ze een finca. Ze nam afstand van alle drukte, er kwam een bepaalde rust over haar. Fotografie werd haar nieuwe passie, ze was druk met haar biologische groentetuin, ging soms (zelfs) zonder wig naar buiten en schreef fan-tas-ti-sche verhalen. Niet alleen voor Beau Monde, maar ook voor Grazia, Flair, Libelle en Vrouw Telegraaf.
En toen gaf haar lichaam het op. Op 25-01-2025 viel Agnes plotseling dood neer. Slechts 45 jaar oud. Er zijn veel vragen. Maar boven alles is er verdriet. Verdriet dat deze warme, invoelende, flamboyante, grootse vedette er niet meer is. Eén ding is zeker. Marilyn Monroe, Whitney Houston, Tina Turner, prinses Diana en Joan Rivers gaan het nog zwaar krijgen in de hemel. Want er is een nieuwe diva gearriveerd. And she will kick ass up there.
De allernieuwste Beau Monde ligt vanaf vandaag in de winkels én is te verkrijgen via Tijdschrift.land. In dit nummer vind je interviews met Jennifer Hoffman, Simon Keizer, Leco van Zadelhoff, Carolina Dijkhuizen, Lone Roosendaal, Hans Klok en Marjan Strijbosch. Veel leesplezier!