/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2025%2F06%2FyWyxCcgatFIh6N1749802322.jpg)
Domien had nooit gedacht in een klushuis te belanden. Sterker nog: hij ging zijn huidige huis bezichtigen met de gedachte: dit gaan we toch niet doen. “Ik wilde een huis waar ik lekker in kon trekken. Misschien een badkamer of keuken verbouwen, verder niet te veel gedoe. Totdat we tegen de realiteit van de huizenmarkt aanliepen. Wat er te koop stond, was vaak duur en als er nog verbouwd moest worden, liep dat helemaal uit de hand qua budget. Het voelde alsof we moesten kiezen tussen een instapklaar huis dat niet helemaal naar onze wens was of een kluswoning waar we onze eigen stempel op konden drukken.”
Dus liepen hij en zijn vriendin toch naar binnen bij een huis dat op papier een grote klus leek. “Het was in de juiste wijk en had het juiste formaat, maar er moest veel gebeuren. We gingen dus gewoon even kijken, zonder verwachtingen. Mijn vriendin, Marcella, is veel handiger dan ik. Zij vindt schilderen en inrichten fantastisch. Ik heb daar niks mee. Maar toen ik op de tweede verdieping stond en om me heen keek, dacht ik ineens: dit moeten we doen. Het voelde als een kans om iets unieks te maken, ondanks het werk dat eraan zat te komen.”
Verbouwing zonder drama
Dat Domien en klussen geen match made in heaven zijn, is zacht uitgedrukt. “Ik heb twee linkerhanden en nul geduld. Een gat in de muur boren, vond ik al eng. Dus dit was niet mijn droomproject. Maar Marcella had er vertrouwen in en werd opzichter van de verbouwing. Ze was er elke dag, regelde alles met de aannemer en werd continu gebeld met vragen als: ‘Wil je ’t stopcontact links of rechts?’ Ik had dat nooit gekund. Door haar oog voor detail werd geen enkele beslissing overhaast genomen.”
De verbouwing verliep daardoor verrassend moeiteloos. “Ik zou willen dat ik een sappig verhaal had over tegenslagen, maar het ging van een leien dakje. We hadden mazzel met de aannemer en alles liep redelijk volgens planning."
Domien en Marcella wilden vooral geen ‘standaard Pinterest-huis’. “Ik vind visgraatvloeren en stalen deuren prachtig, maar dat zie je overal al. We wilden iets wat echt bij ons past. We wilden de ziel van het huis behouden. Toen we onze eerste video van de verbouwing plaatsten, dachten veel mensen: jullie gaan het helemaal slopen en alle charme eruit halen. Maar wij wilden de jaren 30-sfeer juist behouden."
Volgende projecten
Inmiddels is de verbouwing grotendeels achter de rug. Maar voor de zolder heeft Domien nog iets bijzonders in petto. Daar komt namelijk zijn eigen radiostudio. "We hebben daar speciaal een aparte groep voor laten aanleggen. Het wordt echt mijn domein, waar ik me dit jaar vol op ga storten. De aannemer is hier niet meer bij betrokken, maar ik heb een paar handige technische jongens om me heen verzameld. Dit wordt een project dat ik zelf kan aansturen. Althans, dat is het plan… Maar eerlijk gezegd: ik zie mezelf binnenkort toch weer bellen naar iemand die me kan helpen!"
Dit artikel is deel van een interview met Domien voor de juni-editie van Beau Monde. In dit nummer vind je ook grote interviews met Yolanthe Cabau, Rob Jetten, Kim Kötter, Shelly Sterk en Angela Holtkamp. Nu in de winkels en natuurlijk verkrijgbaar via Tijdschrift.land!
- NL Beeld