Journaliste en society-watcher Ella Vermeulen becommentarieert de wereld van Hollywood en omstreken.
Als ik later groot ben, wil ik als de Queen worden. Als negentiger zuurstokroze en felgroene pakjes dragen. Mijn honden alleen vers bereide hapjes voorschotelen. Het pand niet verlaten zonder lipstick. En vooral duidelijk maken dat leeftijd helemaal niets zegt over functioneren en verantwoordelijkheid nemen. Wat dachten Meghan en Harry toen ze tegen alle verzoeken in voortijdig bekend maakten dat ze het Britse Koninklijk Huis zouden verlaten? Dat het lieve oude dametje toegeeflijk zou knikken en zou zeggen: “Tuurlijk schatten, kijk zelf maar wanneer het je uitkomt om even wat royal dingetjes te doen? Cashen op je titel? Geen probleem, veel plezier.”
Ik moet lachen als ik verhandelingen lees waarin wordt gesteld dat de Sussex’jes in álles hun zin hebben gekregen. Niet dus. Ze zijn geen parttime royals geworden, ze dienen hun werkzaamheden voor de koninklijke familie helemaal neer te leggen, zich Koninklijke Hoogheid noemen zit er niet meer in en als ze het al wágen om Sussex Royal op een frikandel te zetten, zal prins Charles hen korten op hun toelage, die hij voor 95% uit privégeld financiert.
Waar de Queen op inzette, was een ‘clean break’ ofwel ‘graag of helemaal niet.’ Harry en Meghan is hun vrijheid gegund, maar zonder koninklijke status of privileges. Hoe vriendelijk en warm het ook werd verwoord in diverse verklaringen, HM is een zakelijke baas. Ze was klaar met het paleisdrama en wilde het verhaal van de voorpagina’s hebben. Het was naïef van de Sussex’jes om te denken dat Elizabeth II wel zou zwichten voor hun – toegegeven – gelikte publiciteitsoffensief. Elizabeth is al 68 jaar The Boss van The Firm, zoals de Windsors hun koninklijke familie noemen. Veertien premiers zag ze komen en gaan, dertien Amerikaanse presidenten drukte ze de hand en gedurende elke familiecrisis – en dat zijn er nogal wat geweest – hield ze de monarchie overeind. Toonde, met horten en stoten, voortschrijdend inzicht en bleef zo haar functie rechtvaardigen. En doet dat in relatieve soberheid: om niet haar hele werkkamer te hoeven verwarmen, gebruikt HM een straalkacheltje uit de vorige eeuw en ze eet niet van gouden bordjes, maar neemt muesli uit vintage Tupperware, zo bewees een stiekem genomen ontbijtkiekje van een lakei.
Het niet gek te krijgen staatshoofd heeft slechts één doel: de monarchie kunnen overdragen aan haar opvolger. En dat doet ze met stoïcijns plichtsbesef. Zo’n monument raakt echt niet van de leg door een verliefde kleinzoon en zijn in zelfhulp-lingo prevelende vrouw. Ze hebben hun hand overspeeld met hun Sussexit. Zonder het royal predikaat vervaagt hun glans snel en wat hebben we dan nog? Twee prekerige dertigers die nog wel eens met weemoed zullen terugdenken aan de belangstelling en privileges die eerder zo vanzelfsprekend waren. En de Queen? ‘Keep calm and carry on’ is het devies.
