Lieke van Lexmond (36) gaat voor het beste. Een uitstekende kandidaat dus voor het nieuwe seizoen van ‘Het perfecte plaatje’. “Ik ben zó fanatiek. Als de jury iets negatiefs zegt over mijn foto, denk ik: wat? Hij is prachtig!”
tekst THEA TIJSSEN foto’s WILLIAM RUTTEN
Wanneer is je liefde voor fotografie ontstaan?
“Mijn vader maakte vroeger al mooie foto’s van ons gezin. En hij was altijd druk bezig met fotoboeken. Ik zie hem nog zitten aan de keukentafel met albums, een prittstift en een pen om overal tekstjes bij te schrijven. Verder ben ik als kind model geweest, vanaf mijn vijfde stond ik voor de camera. Ik vond fotografie toen al magisch. Soms mocht ik mee naar de donkere kamer om foto’s te ontwikkelen. Dan gleed dat lege vel in het bakje met vloeistof en was er ineens een foto. Of niet haha. In de tijd van de rolletjes gebeurde het nog weleens dat je je foto’s ging laten ontwikkelen en daarna zag dat de ene helft te gek was en de andere helft mislukt. Het mooie aan fotografie is dat, wanneer je een foto ziet, je terug bent in dat moment. Je ruikt de omgeving en bent weer helemaal daar. En werelden die onbekend voor je zijn, worden dichterbij gehaald.”
Maak jij een perfect plaatje op de rode loper, als je voorbijschrijdt?
“Heel vaak niet. En soms wel, haha. Het licht op rode lopers vind ik niet altijd even goed, terwijl een goede foto veel met licht te maken heeft. Maar de magie van een foto hangt er ook van af of ’ie op het juiste moment wordt genomen. Anders wordt het een te plat plaatje. Bij de rode loper is het eigenlijk al fijn als je er mooi uitziet en straalt. Qua styling, haar en make-up doe ik altijd wel mijn best, maar als ik me niet goed voel, straal ik niet, en gebeurt er ook niks op een foto.”
Krijgen we voor het eerst een chagrijnige Lieke op tv te zien, als het niet goed gaat?
“Ik word niet chagrijnig, maar merk dat ik geraakt ben. Dat is nog veel triester, haha. Soms vind ik de beoordelingen oneerlijk, omdat ze veel met smaak te maken hebben. Dan zie ik alle foto’s naast elkaar en denk: die zou ik wel bij mij aan de muur willen hangen. Zegt de jury: ‘Nee, dat is helemaal niet wat we bedoelen.’ Op zo’n moment denk ik: wat? Hij is prachtig! Smaak kun je niet peilen, dat maakt het af en toe frustrerend. Ik houd me tijdens het programma in, want je mag meestal niet direct reageren. Een enkele keer verlies ik me in het moment.”
Met je gezin vorm jij trouwens ook een perfect plaatje...
“Nou, perfect... Volgens mij ben ik redelijk eerlijk: Bas en ik struggelen met dezelfde dingen als andere ouders. Dat je elkaar - of je kids - af en toe achter het behang kunt plakken door die verschrikkelijke nachten. Gelukkig hebben we redelijk veel humor, dus kunnen we die vermoeidheid goed relativeren. Of zeggen: ‘Oh, ik was wel kattig hè?’ Ik vind het belangrijk dat je contact blijft maken, de ander niet voor lief neemt. Die instelling maakt ons gezin fijn en liefdevol. Dat zie ik als een perfect plaatje, maar als je mijn gezin als ‘perfect’ betitelt, vind ik dat moeilijk: daarin herken ik mijn bestaan niet.”
Meer lezen over Lieke? De nieuwe Beau Monde ligt vanaf morgen in de winkel!