Geen land, geen kroon, geen troon, geen vriendin, wel een bazige moeder. En dat terwijl jarige George Mikhailovich (35) tsaar van Rusland zou kunnen zijn. Hoe Royal Sneu wil je het hebben?
Groothertog George 'Georgii' Mikhailovich van Rusland, is via zijn moeder beoogd opvolger van de tsaar, prins van Pruissen en aanstaand hoofd van het keizerlijke huis van Romanov. Inderdaad, van de familie die in 1918 zo droevig aan zijn einde kwam tijdens de Russische Revolutie. "Alle mensen horen hun voorouders te eren," zegt hij in New Europe. "Ik weet er veel van, omdat er in 700 jaar veel is geschreven over de Romanovs. Ik doe mijn best om de goede naam in ere te houden."
Rechtstreekse Romanov roots
George is geboren in Madrid als het enige kind van groothertog Michael Pavlovich van Rusland en groothertogin Maria Vladimirovna van Rusland (62) die hier naast hem staat. Maria is de achter-achter-kleindochter van keizer Alexander II van Rusland en het huidige zelfverklaarde hoofd van de Romanovs. Zijn ouders gingen in 1982 uit elkaar, mede vanwege Maria's fanatisme om haar zoon erkend te krijgen als echte Romanov. Zijn vader vond dat een heilloze actie. Hij gebruikte na de scheiding zijn Russische titel niet meer en zegt over zijn zoon: "Ik heb zijn Duitse paspoort hier, ik draag dat altijd bij me. Erin staat dat hij prins George van Pruissen is."
Opleiding tot royal Rus
George groeide op in Spanje en Frankrijk, bij zijn oma Leonida, zijn moeder en zijn tante. Op deze foto uit 1992 is hij net geland in St. Petersburg, voor de begrafenis van groothertog Vladimir Romanov. In 1996 keerden moeder en zoon voor langere tijd terug naar Rusland, waar een voormalig bodyguard van wijlen president Boris Jeltsin werd aangesteld als leraar om 'een echte Rus van hem te maken'. Dit was duidelijk meer de droom van Maria, George wist niet hoe snel hij het huis uit moest komen om te gaan studeren in Oxford.
George woont en werkt in Brussel
Royal in de marges
Betalend hotelgast in ex-paleis
In Rusland is hij welkom zolang hij maar nergens aanspraak op maakt. George runt er een stichting die hulp biedt aan kankerpatiënten. Hij logeert dan in hotels die ooit paleizen van zijn familie waren, laat zich Georgii noemen en maakt niet de indruk prijs te stellen op strijkages: "Mijn titel drukt me niet neer en zet me evenmin op een voetstuk." Hij houdt duidelijk van het land, de mensen en de cultuur, maar tsaar worden, dat zit meer tussen zijn moeders oren. "Ik heb geen ander doel dan de mensen dienen en de naam van de familie hoog houden." Hier bezoekt hij het graf van zijn oma.
Idool: Peter de Grote
Op jacht naar de schat
Gezien de trend voor morganatische huwelijken (een adellijke match waarbij een van de partners, meestal de vrouw, uit een lagere stand komt) in Europa staat niets George in de weg om voor de liefde te gaan, zoals elke zichzelf respecterende prins of prinses tegenwoordig doet. Hij twijfelt echter: "Ik heb de ware nog niet gevonden en de regels in Rusland zijn streng." Lees: 'Mijn moeder wil minimaal prinses Beatrice als bruid, om zoveel mogelijk blauw bloed binnen te slepen.'
Ambitieuze Assepoesters: go!
Wat het extra ingewikkeld maakt, is dat hij toestemming van de Russisch Orthodoxe kerk én het hoofd van het Huis Romanov zou moeten hebben om zijn positie te houden. Dat wil dus zeggen dat zijn liefdeleven volledig afhangt van de goedkeuring van Maria. Hij houdt zich daarover briljant op de vlakte: "Het belangrijkste is toch liefde en respect tussen man en vrouw." En liefde en respect voor zijn mamushka, want die kleurrijke moeder krijg je er gegarandeerd bij.