Dior-looks van filmsterren en prinsessen in Kunstmuseum Den Haag

Het succes van Christian Dior was ongekend. Na zijn debuut in 1947 was zijn naam binnen een paar jaar in de hele wereld een begrip; in 1952 bestond 50% van de Franse couture-export uit Dior-ontwerpen. Christian was naast een vernieuwend ontwerper óók een moderne zakenman Hij had een uitstekend oog voor publiciteit en marketing, en reisde met zijn ster-mannequins de wereld over om shows te geven. In tien jaar tijd, tot aan zijn onverwachte overlijden in 1957, bouwde hij een mode-imperium op dat behalve haute couture en ready-to-wear collecties ook accessoires en parfums omvatte.

Filmsterren en prinsessen

De naam Dior is voor velen synoniem voor Franse elegantie. Toen Jean Cocteau zijn trouwe vriend Christian Dior beschreef, zei hij dat de beste man 'een genie' was. "Snel van geest en in harmonie met zijn tijd, wiens magische naam God en goud omvat”. Het couturehuis oefent vanaf het begin grote aantrekkingskracht uit op filmsterren, prinsessen en andere beroemde klanten. Op de rode loper, in films, magazines en op gala’s straalden dus vele beroemdheden toen én nu in de meest prachtige Dior-outfits. Ook onze koningin Máxima en kroonprinses Amalia dragen geregeld kleding en accessoires van Dior, net als wijlen prinses Diana destijds deed.

Lady Di(or)

De meest opzienbarende outfit van Lady Di was een ontwerp van John Galliano: een opvallend eenvoudige jurk van donkerblauw satijn, die deed denken aan een négligé. De satijnen stof werd schuin gesneden en viel soepel om haar lichaam. De pers sprak er schande van, want ze zag er weliswaar fantastisch uit, maar droeg duidelijk geen beha. Paste deze weinig verhullende look wel bij een prinses? De bijpassende satijnen Dior-tas die Diana die avond droeg is later omgedoopt tot Lady Dior als een eerbetoon aan Lady Di, die verschillende exemplaren bezat en waarvan er twee in de tentoonstelling zijn te zien.

No Dior, no Dietrich

De wereldberoemde filmster Marlene Dietrich (1901-1992) bestelde in het najaar van 1947 al kleding uit Diors tweede collectie. Toen ze voor de film Stage Fright (1950) zelf haar garderobe mocht samenstellen, koos ze expliciet voor Dior met de woorden: "No Dior, no Dietrich". Het publiek vond haar filmgarderobe geweldig en Warner Bros besloot de kledingstukken door de Verenigde Staten te laten reizen, als promotiestunt voor de film. Bezoekers kunnen Marlene Dietrich in haar geliefde Dior-looks bewonderen in de ‘Dior-bioscoop’, onderdeel van de tentoonstelling.

Bekijk ook

Designer-koningin Rania verschijnt van top tot teen in Dior | Beau Monde

Classy, elegant, en toch zakelijk.

Fashion clash

De ontwerpen van Marc Bohan vielen bijzonder in de maak bij een jongere generatie coutureklanten, onder wie prinses Grace van Monaco en prinses Lilian van België. Ook Dior-stukken die door hen gedragen werden kun je binnenkort van dichtbij bewonderen.

Ook wordt een japon getoond die Marc Bohan in 1961 ontwierp. Leuk detail: tijdens een gala-avond van het filmfestival in Moskou in 1961 zorgde de jurk van Bohan voor een illustere fashion clash: de twee meest modebewuste actrices van dat moment – Elizabeth Taylor en Gina Lollobrigida – verschenen in hetzelfde ontwerp.

Feminisme en vrouwelijkheid

Ook vandaag de dag hullen vele filmsterren en prinsessen zich graag in Dior. Recent herinterpreteerde Maria Grazia Chiuri de beroemde met bloemen geborduurde Miss Dior-jurk en ontwierp een met raffia geborduurde Millifiori-japon voor Natalie Portman. Het ontwerp van met de hand geplooide en verfrommelde zijden gazar, geverfd in een kleurenpalet van parelmoertinten en geborduurd met veldbloemen, past helemaal bij de smaak van Christian Dior die dol was op het landelijke leven en kleurrijke bloemen. Bij deze en ook bij veel andere klassieke avondjurken speelt Chiuri graag met transparante effecten in combinatie met lingerie. Daarbij trekt zij zich niets aan van de schijnbare tweedeling tussen feminisme en vrouwelijkheid, activisme en het vieren van het vrouwelijke.

De modetentoonstelling Dior – A New Look is vanaf 21 september te zien in Kunstmuseum Den Haag.