Zo vaak geeft Zijne Majesteit geen interview, dus wie niet al aan de Koningsnacht was begonnen, zat voor de tv waar Wilfried de Jong Willem-Alexander het hemd van het lijf vroeg. Het interview was prompt trending.
Eerste indruk: wat een aardige, vriendelijke man is de koning. Is het majesteitsschennis om hem een lieve koning te noemen? We doen het gewoon. Liefde was alom aanwezig in het gesprek, voor zijn vrouw Máxima, voor zijn dochters, voor zijn ambt en voor zijn land. Maar ook: humor en relativeringsvermogen, vooral over zijn leeftijd.
Hoewel de man natuurlijk op zijn woorden moet letten – als koning dient Willem-Alexander boven de partijen te staan – was hij toch verrassend openhartig en ontspannen. Zoals hij zelf zegt: "Ik zit erg goed in mijn vel" en ook: "Vijftig is het nieuwe dertig." Alsof hij helemaal zijn draai heeft gevonden. Hier vind je een paar highlights uit het gesprek:
Waar we van opkeken:
- Omdat hij op de middelbare school in Den Haag werd gepest met zijn provinciale Baarnse accent, timmerde hij razendsnel zijn platte Haags bij met Koot & Bie.
- De benedenverdieping van de Eikenhorst is voor officiële ontvangsten, het gezin woont in het appartement op de eerste verdieping. Dat was achteraf niet zo'n handige keuze, op Huis Ten Bosch grenst straks hun appartement wél aan de tuin.
- De koning leest 's ochtends in bed al de eerste kranten op zijn tablet en later "nog een stuk of vier, vijf op papier. Ik hou van nieuws, zo ben ik goed op de hoogte en weet ik wat er speelt in de wereld." Hij pleit wel voor zoveel mogelijk bronnen raadplegen.
- Hij baalt ervan dat hij niet meer sport om de lol van het sporten, maar om gezond te blijven. In de gym in de kelder van de Eikenhorst staat hij op de loopband en doet hij wat met gewichten. Stiekem zou hij liever gewoon een balletje slaan met zijn vrienden, maar hij wil zijn knieën een beetje sparen "want ik wil nog enkele decennia mee."
- Hij huurde vorig jaar "een sloepje op de Kaag" om met zijn gezin te varen, #zolekkergewoongebleven!
Over zijn jeugd:
Op Drakensteyn was geen televisie, alleen in de vleugel waar Beatrix en Claus zaten als ze alleen waren en zelfs zij keken vrijwel alleen maar naar het nieuws. In die tijd dacht men nog dat tv-kijken slecht voor de ogen zou zijn. Willem-Alexander groeide op met radio, destijds nog elke dag een andere zelfgemachtigde: "Vandaag is het vrijdag, Radio Veronica met de Top 40. Maar wel elke avond de Avondspits."
Televisie kwam pas na de verhuizing naar Den Haag in 1981 in zijn leven. Opvallend is dat ook Máxima vroeger thuis geen televisie mocht kijken. Hij roemt overigens zijn jeugd: "Heel veel vrijheid, bossen, buiten zijn. Veel vriendschappen die er nu ook nog zijn'', aldus de koning. Een onbezorgde jeugd, maar wel bewust in welk gezin hij was geboren. "Zag mijn oma op de televisie. Ja, dan weet je wel dat je uit een bijzonder gezin komt.''
Over zijn puberteit:
"Ik was een heel gemiddelde puber, dus goed vervelend." Wat het extra lastig maakte, was dat zijn vader last kreeg van depressies: "Een van de dingen in de puberteit is dat je je afzet tegen je ouders. En als je vader ziek is, want depressiviteit is een ziekte, dan kun je je er niet tegen afzetten. Dat heb ik heel moeilijk gevonden."
Over zijn karakter:
De koning omschrijft zichzelf als emotioneel en "redelijk vasthoudend. Als ik ergens beet heb, ga ik ook echt door. Ik ben best wel veeleisend voor mijn omgeving, maar als het dan klaar is, vind ik het ook fijn dat te delen. Ik ben niet altijd makkelijk."
Over Amalia:
Willem-Alexander vindt dat hij de verantwoordelijkheid heeft om haar zo goed mogelijk voor te bereiden op het ambt, maar hoopt ook dat ze zichzelf kan zijn en zichzelf goed zal leren kennen: "Als ze het alleen doet omdat het moet, kan ze het nooit goed doen in dit ambt (…) Daarom zeg ik ook tegen Amalia: ken je eigen grenzen. Ga daar overheen. Dan hoeft dat later niet meer. Maak fouten, dat heb ik ook gedaan, veel." Over de opvolging: "Het is heel goed als je je daar tegen af zet, dan ga je vanzelf afpellen: waarom zou ik het wél doen?'"
Over A3:
De prinsessen zijn nog niet echt aan het puberen, "maar ze zijn het aan het aftasten". Ze hebben sinds hun 10de een eigen mobieltje. Het criterium van Willem-Alexander en Máxima was dat hun vriendinnen rond die leeftijd alleen naar school fietsen. Dat doen de prinsessen niet, maar het was wel een maatstaf. De dames hebben allemaal een oud mobieltje van hun ouders dat ze mogen lenen, zodat hun vader en moeder er zeggenschap over houden. Officieel moeten ze 's avonds en op vakantie uit, maar zoals de koning zei: "Dat is de theorie, in de praktijk is het niet zó zwart-wit."
Over Friso:
Willem-Alexander raakte geëmotioneerd toen het over zijn broer Friso ging: "Je beseft pas wat je verliest als het er niet meer is," zei hij. "Hij woonde in Londen met Mabel en zijn dochters, was heel druk met zijn werk, maar toch een goede adviseur. Onbehouwen, maar goed. Het advies kwam niet altijd op een diplomatieke manier."
De koninklijke familie heeft altijd hoop gehouden dat het goed kwam met Friso. "Je hoopt gewoon, maar op een gegeven moment is het ook wel duidelijk dat er geen progressie meer is, dat er weinig hoop meer is." Af en toe waren er wel positieve signalen bij Friso "maar dan zeiden ze: neem het als een geschenk, niet als hoop". Friso werd in februari 2012 bedolven onder een lawine tijdens het skiën, lag anderhalf jaar lang in coma en overleed in augustus 2013. "Je ziet dan ook pas wat het betekent voor een moeder die haar kind verliest. Het is niet natuurlijk. Ze verliest een deel van haar,'' aldus Willem Alexander over het verdriet van prinses Beatrix.
Over Máxima:
"Zij betekent alles voor mij. Mijn geluk thuis, mijn maatje, moeder van mijn kinderen. Ze is een sparringpartner, kritisch, zorgzaam, maar ook vergevingsgezind als ik nukkig ben. Mijn grote geluk is dat ze met mij haar leven wil delen."
Korte samenvatting:
Lees ook:
- Dit zijn de beste vrijmarkten op Koningsdag!
- Heel toepasselijk: vorst tijdens Koningsnacht
- Terugblik: dit zei Willem-Alexander in 2013