Prinses Irene: 'Waanzinnige crisis'

Prinses Irene in het Algemeen Dagblad: "We zitten in een waanzinnige crisis omdat we slecht met de aarde omgaan."

Dat prinses Irene van Lippe-Biesterfeld (77) begaan is met de planeet en de natuur, daarover berichtten we al eerder. Over haar eigen natuurreservaat in Zuid-Afrika heeft ze het boek 'Bergplaas' geschreven. Irene lardeerde het met dagboekfragmenten, foto's van de natuur en zelfgemaakte tekeningen van dieren die op haar pad kwamen. Zelf woont ze inmiddels in de bossen van Wassenaar 'op wandelafstand van haar kinderen en kleinkinderen'. "Het voelt als een moederdier die bij haar jonkies is gaan wonen," aldus de jongere zus van prinses Beatrix.  

Thuis in Wassenaar

"Ik zit in een nieuwe fase van mijn leven," zegt prinses Irene in het AD en verhaalt over de primitiviteit in Bergplaas, toen een van haar kleinkinderen was geboren. "Er was geen telefoon. Ik moest naar een uithoek van het reservaat lopen en een berg op om te bellen. Voor je in het vliegtuig zit en de reis hebt gemaakt, ben je 24 uur verder. Mijn leeftijd, de kleinkinderen en het team dat ik achterlaat in Bergplaas, hebben ervoor gezorgd dat ik meer hier ben." Ze staat hier op de foto met zoon prins Jaime de Bourbon de Parme en zijn vrouw prinses Viktoria, een van de kleinkindproducenten. 

Filmpjes van Bernhard

De prinses vertelt hoe de liefde voor de natuur haar is bijgebracht: "We waren als kinderen heel veel buiten. Mijn moeder (Juliana) was dol op de natuur, we hadden altijd vakanties in Apeldoorn. We gingen naar de herten, picknickten, speelden tussen de varens. Dan was er mijn vader (prins Bernhard, hier links, in het middel prinses Beatrix, rechts Irene) met al zijn films uit Afrika waar we naar moesten kijken. Als ik eerlijk ben, vond ik dat een beetje saai, want het waren allemaal amateurfilmbeelden van zijn vakanties. Hij maakte dat zelf mee in het wild, voor ons was dat heel anders dan voor hem.''   

Ze trokken aan de veters van mijn gympies, een kleintje deed een vinger in mijn neus en in mijn oor. Te leuk, te leuk

In de drie jaar dat de prinses in Bergplaas woonde, had ze een unieke ervaring met een bavianenfamilie. Was ze niet bang? "Nee, maar je moet niet hun familiekring binnenlopen. Ik heb ertussen gezeten, dat was zo'n bijzondere ervaring. Het was tijdens een project waar bavianen wel vaker mensen ontmoeten. Anders moet je dit echt niet doen. Ik ben op een rots gaan zitten. De kleintjes kwamen heel nieuwsgierig naar me toe. Ze trokken aan de veters van mijn gympies, een kleintje deed een vinger in mijn neus en in mijn oor. Te leuk, te leuk. En mama ging erbij zitten, deed alsof ze niet keek. En papa en de tantes waren alert en zaten iets verderop. Ze lieten het gewoon gebeuren. Ik was zó ontroerd, dat ze mij vertrouwden in hun cirkel." 

'Help Moeder Aarde'

Prinses Irene probeert gasboringen tegen te gaan: “Het interesseert ze niet. Alsof je een vlieg bent tegen een ruit” pic.twitter.com/rekmITjAKB — Nieuwsuur (@Nieuwsuur) September 9, 2016

Ik denk dat Moeder Aarde onze hulp wel nodig heeft. We moeten beter met haar omgaan, er is geen keuze. We zitten in een waanzinnige crisis, omdat we zo slecht met de aarde zijn omgegaan. De denkbeeldige scheiding tussen de natuur en de mensen, ons boven de natuur plaatsen in plaats van te beseffen dat we er deel van uitmaken, heeft ons gebracht tot waar we zijn. Het is tijd dat we onze plek in het grote ecosysteem Aarde gaan herwaarderen. Dat kan in de wildernis, maar het kan ook in een park zijn of bij het water. We doen of het vanzelfsprekend is dat al het leven er is en we het mogen opmaken. Maar op is op. Een beetje dankbaarheid en bescheidenheid zou niet misplaatst zijn.''  

Het hele interview lees je hier en Irene's boek 'Bergplaas' bestel je hier. Vrijdag 16 september neemt prinses Irene deel aan het Natuurdebat in de Balie in Amsterdam. 

Openingsbeeld © Bart Maat / ANP