Marlijn Weerdenburg: 'De dood was heel dichtbij'

Altijd maar wikken en wegen, Marlijn Weerdenburg (36) had er genoeg van. En dus besloot ze overal vol voor te gaan: relatie, kind, gezond eten, muziek én een nieuwe presentatieklus (op het strand!). “Omdat de dood heel dichtbij was, dacht ik: ik moet nú gaan leven.”



tekst FLEUR BAXMEIER foto’s FERIET TUNC styling DANIËLLE DINKGREVE visagie SARINA OVERBOSCH

“Je zult wel denken: alwéér een wedstrijd?” Marlijn Weerdenburg kopt ’m alvast zelf maar in, want jawel, haar nieuwe programma ‘Aan ’t zand’ is de zoveelste competitie op tv. Nu alleen niet met amateurbakkers, zangers of schilders, maar met zogenaamde zandkunstenaars. “Ik dacht bij een zandkunstenaar aan iemand die een zandkasteel maakt,” lacht Marlijn, die bij het grote publiek doorbrak als Danni Lowinski in de gelijknamige serie. “Maar het zijn echt mensen met een groot talent. In de eerste aflevering moest een van de deelnemers André Hazes namaken van zand. Ik geloofde m’n ogen niet, zo goed als dat werd!”

Daar komt bij dat er niet alleen gefilmd is tijdens het geploeter op de kunstwerken, maar ook in de strandhuisjes waar de deelnemers logeerden. Marlijn: “De kunstenaars zijn allemaal vrijzinnige, uitgesproken types, dus dat is heel leuke reality-tv. Oer-Hollands, kneuterig, gemoedelijk. What you see is what you get. Dat vind ik er gezellig aan.”

Marlijn, hoe zit je er zelf bij met je emmertje? “Jarenlang heb ik bikini’s gedragen, maar ik vind een badpak nu toch fijner. Ik ben hartstikke blij met mijn lijf hoor, maar ik vind het gewoon wel passen bij m’n figuur.”

Hoe voorkom je dat je jezelf over de kop werkt?“Dat is in het verleden vaak gebeurd, maar ik weet steeds beter wie ik ben, wat ik kan en leuk vind. Mijn streven is om keuzes te maken die écht bij me passen. De focus ligt op presenteren en muziek. Mijn kracht als presentator is dat ik goed met mensen kan praten. Ik heb geduld, kan ze op hun gemak stellen en ben benaderbaar. En qua muziek: dat is iets waar ik zo gelukkig van word! Dit najaar komt m’n nieuwe album ‘Marlijn’ uit en ga ik weer met de band op tour. Twintig shows, waarin ik - zonder opsmuk - persoonlijk en kwetsbaar durf te zijn over de ziekte van mijn vader en hoe dat alles veranderde in m’n leven.”

Wat voor impact heeft zijn ziekte op jou gehad? “Omdat ik letterlijk zag dat de dood heel dichtbij was, ben ik gaan kiezen. Ik was altijd erg van het twijfelen en vooruit schuiven, maar ik dacht: ik moet nú gaan leven en niet meer over alles einde- loos wikken en wegen. In diezelfde periode heb

ik Paul ontmoet, wat ik voorheen wellicht had af- gekapt, want dat deed ik altijd in relaties: is dit wel goed genoeg, is hij wat ik zoek? Maar Paul was er voor mij én mijn ouders, waardoor ik dacht: we gaan dit gewoon doen! En vrij snel daarna: laten we stoppen met de pil. Ik wilde graag dat mijn ouders opa en opa zouden worden, en ik wist al snel dat ik een kind wilde met Paul.”

Waarom zijn Paul en jij zo’n goede match? “Hij is in vrijwel alles het tegenovergestelde van mij. Ik ben een gevoelsmens, met diepe dalen en hoge pieken, enorm extravert en luidruchtig, al verandert dat nu wel. Ik hoef niet meer per se in het middelpunt te staan. Vroeger toen ik klein was wel. Maar ik vind het nu fijn om soms even niet op te vallen of de aandacht te krijgen. Paul is meer steady op alle vlakken. Hij denkt goed na over wat hij doet, is rustiger in een gezelschap. Het is voor het eerst dat ik een relatie heb met zo’n tegenpool. Voorheen was ik met explosievere, aanwezige mannen. Dat vlamde meer, maar leidde ook vaak tot strijd. Paul en ik zijn veel stabieler. Dit klink allemaal wel heel saai, hè?”

Je omschreef jezelf altijd als een workaholic. Ben je dat nog steeds nu Teun er is? “Ik kan tegenwoordig ‘stop’ zeggen, dus ik denk dat ik me- zelf geen workaholic meer hoef te noemen. Maar ik heb nog steeds een bizarre drive om constant bezig te zijn met nieuwe ideeën: van programma- formats tot muziekvoorstellingen en theatershows. Het is alsof er een vlammetje in mij zit dat nooit dooft. Maar ik wil natuurlijk niet teveel missen van Teun. Daarvoor hebben we geen kindje gekregen. Dus soms werk ik minder of blok ik de agenda omdat ik bij Teun wil zijn. Dat is dan maar zo.”

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het hele interview met Marlijn Weerdenburg staat in de nieuwe Beau Monde!