Column Ella: Had het boek van Harry en Meghan niet beter ‘Finding fame’ kunnen heten?

Journaliste en society-watcher Ella Vermeulen becommentarieert de wereld van Hollywood en omstreken.

Ik vond het nog een kluif, die 354 pagina’s ‘Finding freedom’. Het boek, dat overduidelijk de zegen van prins Harry en hertogin Meghan heeft, is niet bepaald de ultieme rechtvaardiging voor de Sussexit die het beloofde te zijn.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

In 1992 liet Andrew Morton wél een bom vallen met zijn – grotendeels door prinses Diana gedicteerde – boek ‘Her true story’, dat verhaalde over haar miserabele jaren als prinses van Wales. Een echtgenoot die van een ander hield, hovelingen die haar onder de pillen wilden hebben en een schoonfamilie die vooral wilde dat ze mooi weer speelde – het was niet mis. Vergelijk dat met Harry die uit liefde mocht trouwen en alle ruimte kreeg om organisaties naar zijn hart te steunen. En met Meghan, die eerder zelf zei met open armen door de Windsors te zijn ontvangen en met haar schoonvader naar het altaar liep. Het ergste wat hen overkwam, is dat de kleedster van de Queen niet op commando met Meghans trouwtiara kwam aanhollen – er worden ruim zes pagina’s aan gewijd.

Het verschil met ‘Finding freedom’ is dat Diana in ‘Her true story’ pijnlijk eerlijk was over haar tekortkomingen en onzekerheid. Ze prikte het royal sprookje door, was open over de ellende van haar eetstoornissen en depressies en oh ja, hield zich ondanks alles toch 15 jaar aan de verplichtingen die bij haar functie hoorden. Harry en Meghan komen eerder over als heilige beroepsslachtoffers die zich wentelen in zelfmedelijden en niet begrijpen waarom niet iedereen hen aanbidt én met rust laat. Meghans pijnpunt was dat ze van de Royal Family niet alles mocht doen en zeggen wat ze wilde. Gezien het feit dat de royals al eeuwen worden gefinancierd door de belastingbetaler in ruil voor niet al te spannende verplichtingen, kan dit niet echt een verrassing voor haar zijn geweest, toch?

Waar ‘Her true story’ over persoonlijke groei gaat, bestaat ‘Finding freedom’ uit 24 hoofdstukken wrok en verongelijktheid. Als dit boek het opstapje voor de Sussex’jes moet zijn naar een leven als ‘filantropische influencers’ zie ik het somber in. Het zal al moeilijk genoeg worden om in beeld te blijven zonder het aura dat om leden van het Koninklijk Huis hangt, nog even afgezien van de beperkte aantrekkingskracht van hun goedbedoelde preken. De vraag is of Harry en Meghan dit erg vinden. Ze zijn vrij, prins Charles komt met riante toelages over de brug en ze hebben inmiddels hun eigen Paleis Sussex in Santa Barbara, wat Meghan lang voor ze haar prins leerde kennen al ambieerde. In iets meer dan 600 dagen ging ze van nietszeggend actreutel naar hertogin van Sussex, produceerde ze levensverzekering Archie en veroverde ze een droomhuis op een toplocatie. Waar ze alles kan doen en laten wat ze wil, ook staalhard ontkennen dat ze heeft meegewerkt aan het boek. Well played, Meghan. Well played.

Misschien ook voor jou:

Dit schattige detail van Harry en Meghans tv-optreden heb je vast gemist