Monaco: Is het eigenlijk wel zo'n sprookjeshuwelijk?

Inmiddels zijn prins Albert van Monaco en prinses Charlène tien jaar getrouwd.

En waar andere prinselijke en koninklijke huwelijken direct het stempel ‘sprookjeshuwelijk’ krijgen, heeft dit huwelijk al vanaf het begin een smet; hun relatie blijft de gemoederen bezighouden. Terwijl ze zich regelmatig uiterst positief over elkaar uitlaten.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

De hele beau monde van Europa kwam tien jaar geleden naar het huwelijk, in zonnig Monaco op het binnenplein van het paleis. De dag zelf was een sprookje en gevuld met het nodige glamour (duh, het is Monaco). De dagen ervoor waren minder gezellig en amusant. Tijdens de aanloop naar het huwelijk hing er namelijk een grote boze wolk. "Naast de twee door de prins erkende buitenechtelijke kinderen duikt plots een verhaal op over nog een kind van Albert. En nog een. Het zou Charlène te veel zijn geworden. Niet alleen roddelbladen, zelfs serieuze kranten maken melding dat de bruid het op een lopen heeft gezet. Maar het huwelijk gaat zoals gepland gewoon door", schrijft Vorsten in een memorie over het tinnen huwelijk.

Vanaf het begin zit er een smet op het huwelijk. Hoewel er twee gezonde kinderen (tweeling prinses Gabriella en prins Jacques) in 2014 worden geboren, blijft er onrust in het 'sprookjeshuwelijk'. De vorst doet de werkbezoeken zonder de aanwezigheid van zijn vrouw en Charlène kiest ervoor om alles op haar eigen manier aan te pakken. Ze laat zich zien wanneer zij dat wenst en woont liever in Roc Agel (het zomerverblijf) dan in het Prinselijk Paleis. Men ziet haar bijvoorbeeld wekenlang of soms maandenlang niet. Wat ze wel doet? Haar tweeling is haar hoogste prioriteit. Voor hen staat ze altijd en overal klaar. "Hij zijn land, zij haar gezin."

Het werkt ook niet mee dat de prinses vaak emotieloos en - het lijkt zo - ongelukkig ten tonele verschijnt. Haar uitdrukkingsloze gezicht is daarom vaak onderwerp van gesprek in de (inter)nationale media. Charlène is zich bewust van alle verhalen. "Mensen zeggen zo gemakkelijk: "O, waarom lacht ze niet op de foto’s?" Nou, soms is het moeilijk om te lachen," legt ze uit. "Mensen weten niet wat er op de achtergrond speelt." Recent benoemt Charlène dat haar man er vanaf het begin echt voor haar is geweest. Als een vriend, als een gids, ontfermt hij zich over haar. "Hij wijst haar de weg, ze leert door naar hem te luisteren en hem te observeren. Maar dat is nog niet genoeg. Haar taak is gecompliceerd, niet in de laatste plaats omdat ze niet zomaar een rol op zich heeft genomen, maar in de schoenen van een illustere voorganger is gestapt", vertelt prinses Camilla van Bourbon-Beide Siciliën, een vriendin van het stel.

"Op haar schouders draagt ze de erfenis van prinses Grace, die we allemaal zo liefhebben en ons goed herinneren. Als je daarna komt, is dat niet gemakkelijk." De mateloos populaire moeder van prins Albert (en zijn zussen: Caroline en Stéphanie) stierf in 1982 tijdens een auto-ongeluk. "Ze had als voormalig filmster het kleine vorstendom internationaal op de kaart weten te zetten. Na haar dood is het nooit meer hetzelfde geworden. Grace beschikte over een indrukwekkende aanwezigheid, een open uitstraling en een groot gevoel voor glamour." Wat er zich echt tussen de paleisdeuren afspeelt zullen we naar alle waarschijnlijkheid nooit te weten komen...