Monique Westenberg: “Sinds ik met André ben is mijn leven net een circus”

Sinds André Hazes haar wist te veroveren, is Monique Westenberg (40) niet meer uit de media te slaan.

Sinds André Hazes haar wist te veroveren, is Monique Westenberg (40) niet meer uit de media te slaan. Met zoontje Dré, twee honden, de tv-opnames van hun soap én de jacht op een nieuw stulpje is er weinig rust in de tent. “Eerst een nieuw huis, dan een tweede kindje.”

tekst THEA TIJSSEN foto’s DARIO & MISJA styling DIANA THEYS haar & make-up RAQUEL HEADLEY (L’ANZA , DELILAH-COSM EN CHI-TOOLS)

Je bent opgegroeid op een terrein met kermis-exploitanten, hoe was dat? 
“We reisden toen ik klein was door heel Nederland met de kermis. Vanaf het moment dat ik leerplichtig was, zijn mijn ouders een caravanhandel begonnen in Rotterdam. Maar we woonden wel nog op dat terrein met kermis-exploitanten. En alle zomervakanties ging ik met oma mee de kermis op. Zo leuk. Ik draaide dan suikerspinnen. De kermis zit gewoon in mijn bloed.”

André en jij zijn een leuk stel, maar inmiddels hebben we inderdaad kunnen zien dat het ook flink kan knallen tussen jullie…
André is een fijn persoon. Een leuke gozer.Ik ben niet voor niets verliefd op hem geworden. Maar hij is ook in ontwikkeling. Een ontwikkeling die ik een tijdje terug al heb gehad. Soms denk ik: dat kun je beter anders doen. Daar is hij het dan niet mee eens. Dat kan botsen. Ik kan wel denken: laat ’t hem maar uitvinden. Maar dat is moeilijk. Ik wil hem behoeden voor bepaalde dingen, maar ben geen ouder van hem, ik ben z’n vriendin. Tegelijkertijd heb ik ook veel respect voor hoe hij het allemaal doet.”

In november hebben jullie herenigd met Andrés moeder, Rachel. Hoe is dat gegaan? 
“Ik liep er al maanden mee. Wilde onze kleine niet laten opgroeien met een familieruzie. Ik had bedacht dat er maar één oplossing was en dat was dat ik mezelf opzij moest zetten voor mijn kind. Dat was zwaar kan ik je vertellen. Ik was zo gekwetst, dat ik dacht dat ik nooit meer contact zou willen. Maar ik voelde bij André de laatste anderhalf jaar een soort boosheid waarvan ik niet wist waar die vandaan kwam. Hij reageerde boos naar alles. Naar de honden, naar mij, naar mensen in het verkeer. Ik dacht dat de ruzie met zijn moeder ’m dwars zat. Toen André vorig jaar in New York was, heb ik Rachels zus en zwager gebeld en gezegd dat ik een afspraak wilde maken met hen erbij. Ik ging er met nul zenuwen heen. Rachel bood haar excuses aan en ik heb verteld wat de ruzie met André en mij heeft gedaan de afgelopen vier jaar. Ik denk dat het goed is geweest dat ik deze stap heb gezet. Rachel is heel blij: ze heeft haar zoon terug en heeft eindelijk haar kleinzoon gezien. En André is ook happy. We spreken regelmatig af en doen dan wat leuks, we waren er gisteren nog. Zo kan Rachel die kleine stap voor stap leren kennen.”

Heb je weleens iets laten doen aan je uiterlijk? 
“Ja hoor. Aan die scheve bovenlip bijvoorbeeld. Ik laat mijn lippen af en toe gelijk maken door ze bij de cosmetisch arts op te laten vullen. Minimaal hoor, je ziet het amper. Ik gebruik ook weleens botox, maar de laatste keer is inmiddels alweer een tijdje terug. Ik ben niet zo van een strak voorhoofd, het moet nog wel een beetje natuurlijk zijn. En ik heb vier jaar terug mijn borsten laten doen. Ik had altijd grote borsten, maar toen ik ging schommelen met mijn gewicht, raakte mijn cup ook van slag, haha. Mijn borstomvang transformeerde van een E- naar een B-cup, naar een C en weer naar een D. De rek was er helemaal uit. De huid die ik over had, heb ik laten opvullen zodat ik mijn oude borsten weer had. Alleen vind ik ze nu te groot, omdat ik best ben afgevallen. Mocht ik nog een kindje krijgen, dan wil ik ze daarna wat kleiner laten maken. André vindt dat niet leuk, maar die heeft dan pech."

"Mocht ik nog een kindje krijgen…" Zijn jullie daar momenteel mee bezig? 
“Nee, ik denk niet dat we dit jaar aan een tweede gaan beginnen. Maar ja: ik ben ook al veertig. En het is de eerste keer niet makkelijk gegaan. Alleen: onze prioriteit ligt nu bij het zoeken naar een huis. We hebben niet eens een kamer voor een tweede kindje. Maar uiteindelijk willen we dus graag een tweede. Al vind ik het best pittig, omdat bijna alles op mijn schouders terechtkomt. André werkt veel. Hij heeft het eerste jaar best moeite gehad met wennen aan het vaderschap. Hij dacht er makkelijker over dan het is. Sinds een paar maanden is hij gaan inzien dat hij binding moest krijgen met die kleine. Want baby André zei alleen maar ‘mama’. Sindsdien legt hij André ook op bed, zingt liedjes voor hem en doet ’m in bad. Hij merkt echt verschil.”

Meer over Monique lees je in de nieuwe Beau Monde, die vanaf vandaag in de winkel ligt!

Laatste nieuws