Wat begint als een royal sprookjeshuwelijk, kan zomaar heel menselijk eindigen in een breuk waarbij niet alle gory details binnen de paleismuren blijven.
De beroemdste royal scheiding van de afgelopen 100 jaar is zonder twijfel die van prins Charles en prinses Diana. Getrouwd in 1981 met een fors leeftijdsverschil van 13 jaar en weinig gedeelde interesses, had het stel eigenlijk geen schijn van kans. Beide partners waren elkaar ontrouw, maar bleven toch nog jaren bij elkaar "om het publiek niet teleur te stellen," aldus Diana.
In 1992 scheidden ze van tafel en bed, maar het duurde nog jaren voor het officieel was. Tijdens de scheidingsstrijd leerden we dat Charles ervan droomde de tampon van zijn minnares Camilla te zijn. En dat Diana een briljante spindoctor was die hem via de media genadeloos inmaakte.
Lees ook: prins Charles had 14 jaar therapie nodig door Diana
Margaret & Anthony
Anthony Armstrong-Jones was niet de grote liefde van prinses Margaret, dat was group captain Peter Townsend. Omdat ze niet met hem mocht trouwen en toch verder wilde met haar volwassen leven, koos ze in 1960 voor societyfotograaf Anthony, de eerste Britse burger in 400 jaar die met de dochter van een koning trouwde.
Het stel gaf nieuwe betekenis aan het woord glamour, maar was na zeven jaar al op elkaar uitgekeken. Anthony – na zijn huwelijk Lord Snowdon – was een bon vivant die ook aan herenliefde deed en Margaret was hem op haar beurt óók uitbundig ontrouw. Beiden wilden bovendien de ster in de relatie zijn, wat ook voor frictie zorgde. Op deze foto uit 1971 zijn ze al totaal op elkaar uitgekeken. In 1976 scheidden ze van tafel en bed, twee jaar later werd de scheiding officieel. Het was de eerste royal divorce sinds die van Henry III in 1540 en de kranten spraken er nog jaren later schande van.
Lees ook: Het wilde leven van Lord Snowdon
Andrew & Fergie
De scheiding van prins Andrew en hertogin Sarah was meer een moetje dan dat het van harte ging. Beiden waren dol op elkaar toen ze in 1986 trouwden en zijn dat nog steeds. Sarah kon echter niet omgaan met de privileges die haar titel bood: ze gaf geld uit als water en maakte grote schulden. Andrew investeerde op zijn beurt niet genoeg in de relatie door steeds maanden weg te zijn met de marine. Fergie werd begin jaren negentig al regelmatig met andere mannen gespot, de ontrouw die leidde tot de scheiding vond plaats in St. Tropez waar de hertogin zich topless op haar tenen liet sabbelen door haar financieel adviseur John Bryan.
Sinds haar scheiding is Sarah geen koninklijke hoogheid meer en is ze nog een paar keer diep gezonken, maar wonderlijk genoeg is Andrew nog altijd een van haar beste vrienden: die twee zijn niet kapot te krijgen. En dat is op zich ook best shocking.
Lees ook: Andrew en Fergie wonen weer samen, nu in Gstaad
Joachim & Alexandra
Prins Joachim van Denemarken vond zijn eerste vrouw Alexandra Manley in Hong Kong. Halverwege de jaren negentig, toen het royaltynieuws werd geregeerd door de scheidingen van Diana en Fergie en de vrijgezelle kroonprinsen van Europa nog totaal niet tot hun recht kwamen, trakteerde Joachim Denemarken en de rest van de wereld op een sprookjeshuwelijk. Ze trouwden in 1995 en kregen twee zonen, Nikolai (1999) en Felix (2002); Alexandra ontpopte zich bovendien al snel tot 'de Diana van het Noorden' in populariteit.
Wat de schok des te groter maakte toen het stel in 2004 hun scheiding aankondigde: zij had genoeg van zijn uitspattingen in het nachtleven, hij was uitgepraat met haar. Het was de eerste Deense royal divorce sinds 1846 en koningin Margrethe moest zelf de media tot kalmte manen. Alexandra moest haar prinsessentitel inleveren, maar werd gravin van Frederiksborg. Beide partners hertrouwden, Alexandra is inmiddels voor de tweede keer gescheiden, Joachim en Marie are still going strong.
Lees ook: Het leed dat ex-royal heet
Christina & Guillermo
Hoewel haar oudere zus prinses Irene Nederland al in 1981 op een scheiding trakteerde, maakte die van prinses Christina en Jorge Guillermo vijftien jaar later op een of andere manier meer indruk op volk en vaderland. In de publieke opinie heerste het gevoel dat Irene zelf een controversiële keuze had gemaakt met Carlos Hugo de Bourbon de Parme. Christina, die in haar leven toch al behoorlijk wat pech te verduren had gekregen, leek in haar scheiding in 1996 volledig het onderspit te delven. Bij de verloving - onheilspellend voorteken - spatte het enthousiasme er al vanaf, not.
Er was gedoe over geld, kunst en antiek. De prinses die zo verlangde "naar een alledaags leven" was geen match voor de veel flamboyantere Jorge die het leven als royal leuker leek te vinden dan de prinses. Uiteindelijk moest Christina een deel van haar bezittingen laten veilen om de scheiding rond te kunnen krijgen (lees: de Oranjegeheimen veilig te stellen door Guillermo zwijggeld te geven). Je zou denken dat Nederland in 1996 al redelijk schokvast was, maar de scheiding van Christina was echt de royal rel van het jaar, die tot op de dag van vandaag door rommelt.
Lees ook: prinses Christina, de onbekende Oranje