Tanja Jess, Anouk Maas en Victoria Koblenko spelen samen de theatershow ‘Mijn man begrijpt me niet’. Beau Monde doet een poging om de actrices wél te begrijpen en treft een eensgezind trio. “Onze producent kwam met broodjes kaas aan. Wij: ‘Sorry, maar dat eten we niet.’ Wij eten geen brood en zeker niet wit.”
tekst THEA TIJSSEN foto’s FERIET TUNC styling LIEVE HEUVELMANS @MANON MEIJERS haar & make-up BART BROM (TANJA EN ANOUK), JOELLE ROMITA (VICTORIA)
Op de ochtend van de fotoshoot en het interview heerst er een rustige sfeer in de fotostudio waar vandaag de drie actrices worden gefotografeerd. Anouk is nog onderweg, Tanja kletst wat met de visagist en team Beau Monde, en Victoria heeft haar iPhone-oortjes in en geniet van een luisterboek. Victoria: “Mijn stem verkeert soms in zwaar weer en ik moet ervoor waken dat ’ie me niet weer in de steek laat, zoals bij mijn vorige theaterstuk. Nu we acht dagen achter elkaar hebben gewerkt, dwing ik mezelf tot meer stilte in de rustdagen. Het is verleidelijk om gezellig te blijven kletsen, want zo zijn vrouwen onderling. Het is hilarisch, spannend en intens om dit stuk te maken met Tanja en Anouk. Het is zo’n rijkdom om voor volle zalen te mogen spelen vol met vrouwen die dankbaar in een scheur liggen om herkenbare situaties.”
Wat dachten jullie toen de producent van ‘Mijn man begrijpt me niet’ jullie drieën hiervoor vroeg?
Tanja: “Ik dacht: hoe kom je daar nou bij? Maar ik vond het ook meteen een spannende combinatie. Anouk en Victoria zijn vrouwen die pit en energie uitstralen, dat vind ik leuk. Anouk is begin 30, Victoria gaat richting de 40 en ik ben begin 50, dus dan heb je drie decennia gecoverd.”
Anouk: “Wat ik zo leuk vond: er lag een idee dat nog moest worden uitgewerkt. We waren ruim op tijd om dat meer vorm en richting te geven en te bedenken welke onderwerpen we wilden aansnijden. Ik ben 33 en dan speelt het vraagstuk ‘wel of geen kinderen’ enorm. En: moet je je verantwoorden voor jouw keuze? Dat wilde ik in de voorstelling verwerken. Zo bracht ieder z’n eigen thema’s in.”
Herkennen jullie jezelf in jullie personages?
Victoria: “Ik speel Petra. Zij is getrouwd met Rob, heeft een kleuter en is verpleegkundige. Ze is doodop, omdat ze ook voor haar schoonmoeder zorgt. De herkenbare drie beroepen ineen: moeder, mantelzorger en haar gewone beroep. Ik ben ervan overtuigd dat wij vrouwen goed zijn in zorgen…” (En dan samenzweerderig): “Maar, je kunt ook kijken of je dat een beetje kunt uitbesteden. Zoals ik nu doe. Om deze voorstelling te kunnen doen, hebben Lev en ik hulptroepen van hier tot Tokio moeten inschakelen. Een extra dag crèche, extra dag met een familievriendin, extra schoonmaak en mijn ouders stand-by. Omdat Lev ook veel in het buitenland is voor werk, zijn de komende maanden helemaal vooruit gepland.”
Anouk: “Sandra is jurist, wil partner worden en heeft – net als ik – geen kinderen. Een carrièretijger met mannelijke trekjes. Alles moet perfect. Ze let op de lijn, sport drie keer per week en gaat elke drie weken naar de schoonheidsspecialist. Ik herken zeker dingen: ik weet waar mijn talenten liggen en probeer daar de beste in te zijn. Ik ben ambitieus en schaam me daar niet voor. Verder hou ik net als Sandra van planning en structuur. Alleen staat zij ver van haar gevoel af, terwijl ik juist dicht bij mijn gevoel sta.”
Tanja: “Wendoline is een nogal zweverige ‘gids’ die de cursus ‘Mijn man begrijpt me niet’ geeft. Het gaat over al die frustraties waar vrouwen in deze tijd tegenaan lopen. Een feest der herkenning voor het publiek. Iedereen ziet iets van zichzelf terug. Ik ook, niet per se in mijn personage als wel in de typische irritaties binnen een relatie en de thema’s die we aankaarten.”
Hoe zit het met jullie eigen relaties, moeten jullie op cursus?
Tanja: “Nou, op zich zou ik iedereen – preventief – relatietherapie willen aanraden, haha. Maar Charly en ik gaan momenteel heel goed. We zijn al bijna twintig jaar samen. Eerlijk gezegd had ik nooit verwacht dat het mij gegund zou zijn, zo’n lange relatie. Bijzonder dat ik hem na al die jaren nog steeds spannend, leuk en boeiend vind. En andersom! Maar ik kan hem af en toe ook achter het behang plakken, hoor. We houden het spannend door dat ‘ungewisse Etwas’ dat je met elkaar hebt. Wat helpt, is dat je je met elkaars leven blijft bemoeien. Natuurlijk hebben wij ook periodes gehad dat het moeilijker ging. Toen Charly veel in het buitenland werkte en altijd maar een paar dagen per week thuis was. Dat leverde wel een crisisje op. Onder meer omdat ik te veel gebukt ging onder de ongelijke verdeling van de zorgtaken binnen de relatie, maar daar hebben we ons doorheen gevochten en zijn we sterker uitgekomen. Bovendien is het verlangen naar elkaar nooit weggeweest, dat scheelt.”
Victoria: “Wij gaan momenteel ook goed. Lev en ik zijn nu zo’n zeventien jaar samen, minus onze pauze. Ik wil dat je opschrijft dat je het volgende op meerdere manieren kunt interpreteren: ik vind het leuk dat Lev niet stapelgek op mij is. Wat niet wil zeggen dat Lev niet van me houdt! In bladen wordt vaak gesproken over ‘je tweede helft’, ‘je betere helft’ en ‘je wederhelft’, alsof je zelf niet heel bent. Lev en ik geloven daar niet in. Ik vind het lekker dat hij niet ontzettend van mij afhankelijk is voor zijn geluk. En dat dit vice versa ook niet meer zo is. Ooit wel ja. Fijn dat we dat – in onze relatiepauze – opnieuw hebben kunnen uitvinden. Ik geloof in het niet compleet versmelten in elkaars wensen en smaak. Een evenwichtige relatie betekent dat je moet blijven leven met de grilligheid van de individualiteit van de ander. Dat houdt het spannend. Andere interesses hebben en elkaar daarin vrij laten. Ik doe graag af en toe een stilte-retraite waarbij ik tien dagen niks hoef te zeggen. Dat vindt Lev niks. Hij neemt elke ochtend een duik in het IJ. Daar vind ik weer niet zoveel aan.”
Anouk: “Mijn vriend Michel (Mölder, red.) en ik zijn anderhalf jaar samen. Hij is fotograaf en maakt cinemagraphs, bewegende foto’s. We wonen niet samen, vinden het lekker om ieder ons eigen appartement te hebben en bij elkaar te logeren. Ik was behoorlijk lang single, dus moest wennen aan het ‘in een relatie zitten’. Inmiddels heb ik de voordelen van het samen zijn ontdekt: dat je met z’n tweeën kookt, dat er iemand is als je thuiskomt en dat je moeilijke én leuke momenten meteen kunt delen. Michel is romantisch, hij initieert veel überromantische dates. Het klikt gewoon. Ook seksueel en intellectueel. Michel is lekker fysiek, we doen samen aan meditatie, yoga én klimmen – zowel in de klimhal als buiten. Daarbij heb je iemand anders’ leven in je handen aan één touwtje. Als ik het zo vertel, lijken we een soort sportief outback-koppel, haha.”
Meer lezen over Tanja, Victoria & Anouk? De nieuwste Beau Monde ligt nu in de winkels!
