Reken maar dat de Oranjes vandaag een glaasje oranjebitter drinken. Maar waarom? Wat is dat eigenlijk?
Oranjebitter is een likeur die wordt gemaakt van gedistilleerde curaçaoschillen (schillen van een zure sinaasappel), pomerans (bittersinaasappelen) en brandewijn. Aan oranjelikeur wordt suiker toegevoegd, aan het originele recept van oranjebitter niet.
Oranjelikeur raakte na 1620 in zwang ter ere van verschillende, door prins Frederik Hendrik gewonnen, veldslagen. Tot circa 1800 was de drank vrij onbekend. Na het aantreden van de eerste Oranje-koning Willem I in 1814 werd het product opnieuw op de markt gebracht, zonder suiker: oranjebitter.
Omdat het zonder suiker bijna niet te drinken is, zit dat er tegenwoordig meestal weer in, zodat de meeste oranjebitters eigenlijk oranjelikeuren zijn. Naar verluidt zijn de Oranjes er zelf alles behalve dol op, maar is er soms geen ontkomen aan. Hier moeten prins Claus en koningin Beatrix eraan geloven, bij een bezoek aan San Francisco in 1982.
Voor het groepje melige prinsen was het in de jaren tachtig zo'n beetje de enige manier om Koninginnedag door te komen.
En Beatrix heeft in haar leven heel wat glaasjes moeten wegwerken, terwijl ze toch echt meer van een wijntje houdt. Hoe dan ook, het wordt standaard geschonken bij feestelijkheden rond het Koninklijk Huis.
De Máxima Mojito!
Hoe maak je oranjebitter nu wel lekker? Caroline van Cocktailicious bedacht de Royal Orange, ook wel bekend als de Máxima Mojito. Hiervoor meng je 20 ml oranjebitter, 30 ml vers sinaasappelsap, 1-2 barlepels rietsuiker, 30 ml bruiswater en sap van een halve limoen. Mjum!
Foto's © ANP / bron: Wikipedia