Camille Gottlieb: 'Mijn moeder is mijn rolmodel'

De jongste dochter van prinses Stéphanie van Monaco lijkt het lanterfanten beu te zijn en gaat eindelijk wat doen.

Camille Gottlieb (19) is het kind van Stéphanie en Jean Raymond Gottlieb, met wie de prinses een romance had die niet beklijfde. Ze groeide op met de Grimaldi's in Monaco, maar heeft in tegenstelling tot anderen in haar lichting nog niet echt haar draai gevonden. Al lijkt daar nu toch verandering in te komen, zo vertelt ze in Point de Vue. 

Waarom heb je een stichting opgericht?

Camille Gottlieb: "In Monaco maak ik deel uit van een hechte vriendengroep. We gaan vaak uit, we hebben allemaal de leeftijd dat we mogen drinken. Afgelopen zomer verloren we Alexis die verongelukte toen hij naar huis ging na het stappen. We zijn ontzettend geschrokken van zijn dood, dit drama was de aanzet om Be Safe Monaco op te zetten, met nog drie vriendinnen: Charlotte, Andrea en Margaux."

 

Een bericht gedeeld door Cam? (@camillerosegottlieb) op 11 Feb 2018 om 12:57 (PST)

"We willen voorlichting geven aan jongeren en hun ouders over de gevaren van alcohol achter het stuur. We zijn van plan naar middelbare scholen te gaan en voorlichting te geven bij evenementen als de Grand Prix, de Yacht Show of het Deep Klassiefied festival. Het moet normaal worden om even een blaastest te doen voor je achter het stuur stapt. En we willen jongeren ook inspireren om alcoholvrije feesten geven. Je hoeft geen drie promille in je te hebben om een leuke avond te hebben."  

Drink je zelf?

"Nee. Ik heb wel alcohol gedronken om mee te doen, zoals iedereen, maar het is niets voor mij. Ik vind het niet lekker en ik haat het idee om de controle te verliezen. Ik breng vaak een vriend die gedronken heeft thuis, maar dat kun je niet doen met iedereen die je kent, vrienden moeten ook zelf verantwoordelijkheid nemen. Veel ouders zitten in angst als ze hun kind zien vertrekken om te gaan stappen. Ik zag thuis hoe bezorgd mijn moeder was als Louis en Pauline, mijn broer en zus die wat ouder zijn dan ik, uitgingen."

Wat vinden je ouders van je project?

"Ik vroeg aan mijn moeder: vind je het een goed idee en denk je dat het iets voor me is? Ze zei: 'Doe wat je echt wilt doen, je bent gemaakt om anderen te helpen. Ik steun je voor honderd procent.' Mijn vader heb ik niets gevraagd, maar toen hij het hoorde, was hij erg trots op me."

Heb je anderen helpen van huis uit meegekregen?

"Mijn moeder heeft zich haar hele leven voor veel goede doelen ingezet, ik vond het tijd ook mijn steentje bij te dragen. Ze voedde me samen op met mijn broer en zus, ondanks het leeftijdsverschil, dus ik was al vrij vroeg volwassen.

"Net als zij ben ik nogal gevoelig voor problemen in de samenleving. Ze heeft me haar normen en waarden bijgebracht, zorgen voor anderen, de buurman helpen. Mijn opa,  prins Rainier, was ook zo."

Hoe herinner je je hem?

"We hadden een heel sterke band, als kind was ik graag in het paleis bij hem. We lunchten vaak samen. Voor mij was hij eerst mijn opa en daarna pas prins. Ik heb hem maar zes jaar gekend, maar hij is en blijft een inspiratie voor mijn moeder en mij."

Wat vond je het bijzonderst aan hem?

"Volgens sommige mensen was hij niet de makkelijkste, maar hij had een groot hart en was een gevoelsmens. We konden met hem over alles praten, hij kon goed luisteren en zei wat hij dacht. Hij was heel openhartig, ik denk dat ik daarin op hem lijk. Dieren waren heel belangrijk in zijn leven, ook die liefde heeft hij aan me doorgegeven."

We weten verder eigenlijk maar heel weinig van je

"In 2016 heb ik met lof mijn diploma gehaald en daarna een gap year genomen. Iedereen vroeg in het laatste jaar aan me: wat ben je van plan, welke vervolgopleiding ga je doen? Ik voelde me erg onder druk staan en had die break nodig. Ik wilde mijn Engels verbeteren en Russisch leren, dat heb ik ook gedaan."

 

Een bericht gedeeld door Cam? (@camillerosegottlieb) op 19 Nov 2016 om 12:51 (PST)

"Ik had op dat moment ook veel vragen over wat ik wilde. Het jaar stelde me in staat om als vrijwilliger te werken voor Fight Aids Monaco, waar mijn moeder beschermvrouw van is. Ik heb geleerd om te praten met mensen die HIV hebben, ik voelde me nuttig, ik heb veel aan die ervaring gehad. In oktober ben ik begonnen met een communicatieopleiding in Nice."

Hebben je ouders je altijd gesteund in wat je wilde?

"Ik heb het geluk dat mijn ouders achter me staan. Het is best apart dat twee generaties het zo goed samen kunnen vinden."

Vond je het vervelend dat je broer en zus eerder het huis uitgingen?

"Ik was veertien toen Louis in Sophia-Antipolis ging studeren, toen hij later zijn studie voortzette in Amerika vond ik dat hij wel heel ver weg was, daar moesten Pauline en ik wel eens om huilen.

"We zagen ook dat mama zich altijd zorgen maakte. We waren altijd met zijn vieren, heel close. En toen mijn zus voor haar studie naar New York ging, was het ook geen geheim dat ik het daar moeilijk mee had."

Hoe was dat voor je moeder?

"Die huilde toen Louis en Pauline uitvlogen en zal ook huilen als ik wegga. Ze is een echte moederkloek en zegt dat kinderen hebben betekent dat ze altijd vragen heeft of het goed gaat met ons. Ze belt ons altijd, zegt meerdere keren per dag dat ze van ons houdt. Zij en ik, wij kennen elkaar echt door en door.  

We zijn echte samenzweerders en kunnen ontzettend lachend samen. Het heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht, om de afgelopen jaren met zijn tweetjes te wonen. In het ideale geval zou ik graag een derde studiejaar in Monaco doen en daarna een masteropleiding in het buitenland, maar ik moet eerst de moed vinden om het huis uit te gaan. Mijn moeder is een geweldige moeder, mijn voorbeeld en mijn rolmodel."

Hoe is de relatie met je broer en zus?

"We noemen onszelf de Drie Musketiers. Met Pauline hoef ik niet te bellen of te appen of te weten of alles goed met haar gaat, dat voel ik gewoon. Louis beschermt ons alle drie, hij is de meest serieuze en de wijste. Mijn zus is wat rebelser, wat meer rock 'n roll. Ik kan zelf beter met verwijten dan met complimenten omgaan, ik heb een aanstekelijke lach, ik huil zelden. Als ik van iemand hou, moet ik dat 500 keer per dag zeggen. En ik ben een echte levensgenieter. Mijn moeder heeft me leren koken, ik ben een echte kleine chef-kok."

Je bent erg dol op je ouders, hè?

"Mijn vader is mijn rechterlong, mijn moeder de linker. Zonder hen zou ik niet kunnen leven. Ze zijn niet lang bij elkaar gebleven, maar ze hebben altijd tegen me gezegd: 'Je was gewenst en dat je er bent, is ons geluk.'"

 

Een bericht gedeeld door Cam? (@camillerosegottlieb) op 4 Nov 2017 om 1:57 (PDT)

"Ik ben het oudste kind van mijn vader en zijn enige dochter. Na mij kreeg hij nog twee zoontjes, Maxime en Thomas, waar ik veel van houd. Ik kan ook goed opschieten met mijn stiefmoeder met wie mijn moeder ook een goede band heeft en ik ben close met mijn grootouders van vaders kant. Ik hou oneindig veel van ze. Ik heb veel geluk. Ik zou mijn familie voor niets willen ruilen."

Foto's © Camille Gottlieb, Getty Images, ANP, bron: Point de Vue