Glamour met een knipoog

Royal rebellen: prinses Margaret en lord Snowdon

Liefde, ontrouw, gezonde ego's én sex 'n drugs 'n rock 'n roll - de relatie tussen 'Tone' en 'Pet' had eigenlijk geen schijn van kans.

Royal rebellen: prinses Margaret en lord Snowdon

'Tone' en 'Pet' waren het meest glamoureuze stel van de Swinging Sixties, maar de liefde liep stuk op twee forse ego's en uitbundige ontrouw van beide kanten. Hoe zat het nu precies tussen die twee?  

Wie 'The Crown' volgt, weet dat prinses Margaret geen al te brave prinses was. Bloedmooi, koppig en geestig, maar ook wispelturig, hautain en werkschuw.

Met haar echtgenoot Antony Armstrong-Jones scheerde ze langs vele schandalen, beiden werden bekende gezichten van de jetset. Margaret was onaantastbaar, soms onmogelijk en in vrijwel alles het tegenwicht van haar vier jaar oudere  plichtsgetrouwe zus Elizabeth, beter bekend als de Queen. Boven alles was de prinses een insider die uit de gouden kooi wilde stappen, maar ook daarbuiten nooit echt haar draai vond. 

Door het huwelijk van Margot, zoals Margaret door intimi werd genoemd en Tony kwamen twee groepen bij elkaar. Aan de ene kant Margarets vriendenkring, de elite die in de jaren vijftig nachtclubs onveilig maakten en aan de andere kant de wat louche boho scene waartoe Antony behoorde.

Hij was er geliefd en beminde velen, het eufemisme van die tijd was dat Tony 'very well made' was. Hij was bovendien niet verlegen, fotografeerde niet alleen mooie portretten, maar maakte ook pornografische afbeeldingen.

Wat 'Tone' en 'Pet', zoals ze elkaar noemden, in elkaar aantrok was dat hij ondanks zijn niet bepaald traditionele manier van leven het protocol respecteerde: Margaret liet nooit iemand vergeten wie ze was. Daarnaast was hij een spannende man was en vond hij haar geestig, nieuwsgierig en eigenzinnig. Een prinses daten weerhield hem er bovendien niet van zijn lovers aan te houden. Daarmee rotzooide hij door tot hun verloving in 1960 en het duurde niet lang voor hij ook als royal verloofde zijn eigen lusten weer volgde.

Tony en Margaret stonden – een beetje zoals Harry en Meghan nu – symbool voor een moderne monarchie waarvan de leden meer leefden op hun gevoel dan op intellect en traditie. Iets wat Elizabeth, destijds nog een jonge koningin die omringd was met oudere mannen die verandering verfoeiden niet te bieden had. 'Tone en Pet' waren sexy, bepotelden elkaar openlijk en stalen in de jaren zestig overal de show.

Ze kregen twee kinderen, David (1961) en Sarah (1964), die vooral voor Margaret de rem zetten op haar leuke leven. Antony werkte gewoon door en ere wie ere toekomt: hij ontpopte zich als een groot promotor van moderne technieken en architectuur.

Margaret feestte intussen gewoon door, desnoods zonder hem. Het publiek pikte niet van haar dat ze als moeder in nachtclubs rondhing, zodat ze van haar enorme appartement in Kensington Palace een soort privé partyhub maakte.

Al snel groeiden ze uit elkaar. Anthony had weinig met haar decadente leven in Londen en op Mustique (hij noemde het eiland Mistake) en verveelde zich met haar vrienden. Zij ging naar bed met een van ziín beste vrienden toen Tony weg was voor een foto-opdracht in India.

De prinses leefde steeds meer in het moment en weinig remmingen had als het drank, sigaretten, drugs of lust betrof. In Kensington Palace nodigde ze de Beatles uit, maar ook drag queen Danny La Rue. Die feestjes eindigden altijd in de vroege morgen, met Margaret als grote gangmaker die sterke verhalen vertelde en liedjes van Cole Porter zong.

Antony, later graaf Snowdon, had op zijn beurt relaties met andere vrouwen én mannen en was erg ambitieus. Margaret was iemand die elke minuut van de dag aandacht eiste, hij had het niet in zich om een stapje terug te doen en haar de spotlights te gunnen. Beiden gingen uitbundig vreemd: Margot onder andere met de peetvader van haar dochter, Anthony Barton. En omdat Margaret nu eenmaal Margaret was en van aandacht en drama hield, zorgde ze ervoor dat iedereen het wist, door alles op te biechten aan Bartons vrouw Eva.

Antony trok zijn eigen plan, wijdde zich aan zijn werk en zijn relaties, zonder zich druk te maken over de capriolen van zijn vrouw. Die vond dat vreselijk en had daarnaast grote moeite met het feit dat de bewonderaars van ooit begonnen op te drogen.

Kettingrokende Margaret begon industriële hoeveelheden Famous Grouse whisky te drinken en belde 's nachts huilend haar vrienden op. In 1967 werd ze opgenomen, voor wat destijds 'een controle' werd genoemd, maar in werkelijkheid een overdosis was.

Margaret werd getroost door schrijver en pianist Robin Douglas-Home, een playboy die gespecialiseerd was in het 'opvrolijken' van ongelukkige, aristocratische echtgenotes. Ondanks deze opportunistische start werd Douglas-Home al snel smoorverliefd op de prinses. Toen Margaret, om haar gezin te beschermen, een einde maakte aan de affaire, was Robin daar zo kapot van dat hij zelfmoord pleegde. Margaret kwam niet naar zijn begrafenis.   

Zowel in Londen als op Mustique regeerde ze als societykoningin en had affaires met onconventionele mannen van Mick Jagger tot Peter Sellers. Die laatste vertelde later dat de prinses zelfs toen ze wat hadden haar eigen hautaine zelf bleef: hij moest voor haar buigen en noemde haar  'Ma'am darling'.

In 1973 kikkerde de toen 43 jaar oude Margaret op van een nieuwe liefde: Roderic Llewellyn, destijds 25 jaar en een upper class zwerver die nooit zijn draai wist te vinden in een baan, vriendenkring of relatie. Hoe smoorverliefd ze in het begin ook waren, Roddy  had het gevoel 'te verschrompelen' onder Margarets rijkdom, ervaring, status en superioriteit. Hij vluchtte naar Turkije, Margot nam een overdosis slaappillen. Er kwam psychiatrische hulp aan te pas en Roddy en Margaret pikten de draad weer op zodra hij weer in Engeland was.

In 1976 lekte hun relatie uit en werd een publiek schandaal dat de druppel betekende voor het liefdeloze huwelijk van Margaret en Antony. Ze gingen uit elkaar, de scheiding werd in 1978 definitief. Roddy bleef tot 1981 bij Margaret, toen wreekte het leeftijdsverschil zich en werd verliefd op een vrouw van zijn eigen leeftijd: Tatiana Soskin. Margaret reageerde buitengewoon sportief en gaf zelfs een lunch voor het stel, na hun verloving. Na Roddy werd ze nog met enkele mannen in verband gebracht, maar geen van hen beklijfde.

Margaret (hier rechts) bleef de rest van haar leven alleen en kampte de laatste jaren voor haar dood in 2002 met een zeer slechte gezondheid, deels als gevolg van haar uitbundige levensstijl. Antony stierf in januari 2017, 86 jaar oud en deed zijn reputatie als vrijbuiter eer aan. Zes jaar voor zijn dood biechtte hij het bestaan op van een buitenechtelijke dochter die drie weken na zijn huwelijk met Margaret was geboren. In 2000 kwam al aan het licht dat hij in zijn tweede huwelijk een buitenechtelijke zoon had verwekt.   

Lees meer:

Foto's © BSR Agency, Getty Images, PA Images, National Royal Archives