Glamour met een knipoog

De leukste leugens van prinses Michael

Prinses Michael van Kent is de kleurrijkste Windsor van dit moment: verblind door haar eigen glans, verbaasd dat de were...

De leukste leugens van prinses Michael

Prinses Michael van Kent is de kleurrijkste Windsor van dit moment: verblind door haar eigen glans, verbaasd dat de wereld die mening niet deelt. En niet te verlegen om dat ook hardop te zeggen.

Prinses Michael is het soort royal waar we het bij Beau Monde uren over kunnen hebben. Zalig wereldvreemd, gek op glamour, staat beeldig met een tiara (en draagt die ook lekker overdag) en is bovendien politiek incorrect – zo worden ze tegenwoordig niet meer gemaakt. Een van de meest bewonderenswaardige eigenschappen is misschien wel de manier waarop de prinses haar eigen geschiedenis heeft herschreven. Met verve. Waarbij ze hier en daar flatteus langs de waarheid laveerde. Haar leukste leugens doorgeprikt. 

Prinses is een bottle blonde

© Allan Warren

Sommige leugentjes zijn heel onschuldig. De prinses mag graag refereren aan heur haar dat volgens haar 'door mannen wordt bezongen als gesponnen goud'. Ze zou een natuurlijke blondine zijn, maar in haar jonge jaren was Marie Christine von Reibnitz toch echt een kekke brunette. 

Trots op haar stamboom

afbeelding Diane de Poitiers

Een van de stokpaardjes van de prinses is haar afkomst: "Ik heb een geweldige stamboom," zegt ze. "De hertog van Bourgondië richtte in 1430 de Orde van het Gulden Vlies (een exclusieve ridderorde) op. En van de twintig eerste leden behoren er zeventien tot mijn voorouders. Catherine de Medici (een Franse koningin die drie koningen voortbracht) en Diane de Poitiers (de minnares van Henri II, hier afgebeeld) – ik stam van beiden af. Stam jij direct af van Karel de Grote? Stam jij af van de heilige koning Lodewijk XI? Ik wel!" 

Haar moeder was kapper

Gezien haar huidige status is het logisch dat ze de nadruk legt op dit illustere, zij het zeer verre verleden. Je hoort haar gek genoeg nooit over haar kindertijd in de arbeidersvoorstad Waverley, bij Sydney. Haar vader, baron Günther von Reibnitz, was in WOII officier in Hitlers SS. In 1950 gingen haar ouders uit elkaar. Günther begon na de oorlog een nieuw leven in Mozambique. Haar Hongaarse moeder, gravin Maria Szapar vertrok met hun kinderen Frederik en Marie-Christine naar Australië, waar ze werkte als kapper en hertrouwde met voormalig Pools diplomaat Tadeus Rogala-Koczorowski, die een baantje scoorde als klerk op het stadhuis van Sydney. Allemaal heel normaal dus, en verre van de Orde van het Gulden Vlies. In het filmpje - hoe zalig bekakt spreekt de prinses hier? - beweert Marie Christine overigens dat haar moeder onder andere schrijfster was.

Barones Schnitzel…

© Orestis Panagiotou / ANP

Xenofobische Australiërs zaten niet zo te wachten op de instroom van Europeanen en noemde ze 'reffo's' (naar het woord refugee, vluchteling). Marie-Christine zegt dat ze door haar klasgenoten werd bewonderd en gerespecteerd om hun manier van leven. In werkelijkheid schaamde ze zich voor waar ze woonde en zweeg wijselijk over haar stamboom. Ze probeerde wel zich gravin te laten noemen via haar moeders titel en barones via haar vaders kant. En houdt hardnekkig vol dat mensen haar ook echt als adel behandelden. In werkelijkheid wilden de Aussies daar niets van weten en noemden haar gewoon 'Schnitzel'. Later compenseerde de prinses dit leed door er zo prinsesserig mogelijk bij te lopen. 

Liefdessprookje? Hmm

© Royal Archives

Prinses Michael beweerde in Tatler dat haar huwelijk met prins Michael – zoon van de hertog van Kent, kleinzoon van koning George V – gearrangeerd was door het hof. Dat zou betekenen dat het Anglicaanse Huis van Windsor, in haar zoektocht naar een geschikte vrouw voor een van hun prinsen, de ideale kandidaat zag in een rooms-katholieke gescheiden vrouw die de dochter van een SS'er was. Hmm, dat klinkt niet erg logisch. In werkelijkheid wist Marie-Christine, die destijds in Londen woonde, niet hoe snel ze haar huwelijk met Tom Troubridge moest ontbinden toen de prins in beeld kwam. Om een douarière uit die tijd te citeren: "Ze ging achter hem aan als een hazewindhond achter een haas." 

Dág troon!

© Jack Hill / Getty Images

De prinses stapt makkelijk over dit soort geluiden heen en wijd graag uit over het feit dat Lord Mountbatten, de peetvader van prins Charles, haar persoonlijk aan prins Michael zou hebben gekoppeld: "Pas achteraf besefte ik dat Mountbatten dacht dat ik goed zou zijn voor mijn man." Wederom geen enkel woord over het feit dat Mountbatten moest praten als Brugman om het hof en de Queen ervan te overtuigen dat MC, zoals ze in intieme kring vaak wordt genoemd, een goede partij zou zijn. Het enige wat Mountbatten arrangeerde, was dat de prins uiteindelijk zijn rechten op de troon moest opgeven om toestemming te krijgen voor een huwelijk. Het moet dus wel echte liefde zijn geweest.

 Huwelijk op afstand

© Facundo Arrizabalaga / ANP

Volgens prinses Michael had het huwelijk plaats in Wenen om haar familie tegemoet te komen. In werkelijkheid wilde de Queen dat ze op neutraal terrein zouden trouwen. Mocht het mislopen, dan was het net even wat minder gênant dan met trouwfoto's waar de Big Ben opstond. De prins en prinses van Kent houden het samen al 38 jaar uit. Ze hebben heel wat meegemaakt aan financiële problemen en vermeende buitenechtelijke escapades, maar lijken nog altijd goed met elkaar op te kunnen schieten. Hoe ze dat voor elkaar krijgen, zou wel eens een stuk interessanter kunnen zijn dan al haar rookgordijnen en verzinsels, hoe vermakelijk die ook zijn.   

Meer over HKH Schnitzel

Openingsbeeld © Chris Jackson / Getty Images