Anna Paulowna hield van luxe. Chique japonnen en schitterende juwelen. De Russische deed het Nederlandse Koningshuis eer aan met haar pracht en praal.
Op 18 januari in 1795 werd er in Sint-Petersburg een mooi meisje geboren. Anna Paulowna: het achtste kind van de Russische kroonprins Paul Romanov en zijn tweede gemalin Maria Fjodorovna. De ouders van Anna waren zo ongeschikt als maar zijn kon. Dus zou haar oma voor haar en haar zusjes zorgen in het Winterpaleis. Echter stierf zij een jaar later en dus waren haar ouders tóch de personen die de opvoeding op zich moesten nemen.
Maria voedde haar dochter beschermd en gedegen op. De bubbel werd flink verstoord, toen de Franse Revolutie zich aandeed. Anna's vader werd vermoord, op 14-jarige leeftijd werd ze ten huwelijk gevraagd door Napoleon… Maar Tsaar Alexander (haar halfbroer) weigerde. In 1815 vond Alexander dat zijn zusje aan de man moest. Hij hoorde van de Nederlandse kroonprins Willem, “de held van Waterloo”, en vond hem de ideale kandidaat. Anna zelf vond dat ze iets beneden haar stand trouwde, omdat ze rijker was dan Willem. Maar het had een voordeel: zo mocht ze haar eigen orthodoxe geloof behouden.
In 1816 trouwden de twee. Haar japon was zo zwaar, dat er vier kamerheren en een hofmeester nodig waren om hem te tillen. Al gauw kreeg het echtpaar vijf kinderen: Willem, Alexander, Henry, Casimir en Sophie.
Na een aantal jaar werd haar man gekroond tot koning en samen leefden zij negen jaar lang als koning en koningin. Hun eigen tijd aan het hof was daarna afgelopen, maar hun nakomelingen erfden de Russische genen. Koningin Wilhelmina zou haar bruuske manier van doen nog wijten aan haar Russische bloed. En dat bloed stroomt nog steeds door de aderen van onze Oranjes.
Beeld: BrunoPress (openingsbeeld)
