Ruim 500 jaar geleden was het Huis van York al vergeven van intriges en machtswellust. En zo rollen die Britse royals nu nog steeds. De verwende Hertog van York, prins Andrew, heeft er een potje van gemaakt.
Koppig en arrogant
Het had zo anders kunnen zijn. Prins Andrew als handelsambassadeur, erekolonel en goede doelen tijger. Sarah, hertogin van York, redelijk gerehabiliteerd na al haar vreemde capriolen, maar nog altijd populair, omdat ze een hartelijk mens is die zich nergens te goed voor voelt. Hun dochters Beatrice en Eugenie, die een deel van het gat hadden kunnen invullen dat de Sussex’jes achterlieten na hun vertrek naar de Verenigde Staten. Zo had het kunnen gaan als de prins wat minder koppig en arrogant was geweest.
Het interessante verhaal achter deze foto van koningin Elizabeth en prins Andrew
Prestigieuze titel
Ooit regeerde het Huis van York over Engeland, van 1461 tot 1485. Het was een machtig adellijk instituut, zij het vergeven van intriges en machtswellust, waar het uiteindelijk aan ten onder ging. Toch heeft de bijbehorende titel – hertog van York – prestige en gaat die in moderne tijden gewoonlijk naar de tweede zoon van een Britse monarch. Prins Andrew werd hertog van York in 1986, bij zijn huwelijk met Sarah Ferguson.
Goed gescheiden
Het ging mis met ‘the officer and a gentleman’, zoals hij zichzelf graag ziet, toen hij in 2001 uit dienst trad bij de Britse Korps Mariniers. Hoewel er toen al onprettige geruchten over hem rondgingen, kon hij rekenen op veel goodwill. Langdurige afwezigheid door zijn marinecarrière had hem zijn huwelijk met Sarah gekost, maar alle schandalen die aan haar kleefden (ontrouw, schulden, indiscreties, cashen op de Kroon) gleden soepel van Andrew af. Sterker nog, het pleitte voor hem dat hij inzette op goed en gedeeld ouderschap voor hun dochters prinses Beatrice en prinses Eugenie. Zo bleven Sarah en hij onder één dak wonen. Eerst elk in een eigen vleugel van Sunninghill Park, later in de Royal Lodge, en wilde hij nooit een kwaad woord over haar horen, hoewel ze toch genoeg rare dingen had gedaan.
Het begin van het einde
Mensen die destijds met hem werkten, omschrijven hem als pompeus, arrogant en wereldvreemd. Kinderlijk ook, met een gevoel voor humor in de categorie onderbroeken lol. Andrew was (en is) doordrenkt van het idee dat hij ‘recht heeft’ op privileges, omdat hij de zoon van de Queen is. Er kwamen scharrige zakelijke contacten in beeld, er was sprake van vreemde financiële transacties in zijn voordeel. En hij sloot in 1999 vriendschap met de seksueel misbruik veroordeelde Jeffrey Epstein, de Amerikaanse geldschieter en veroordeelde pedofiel, die de prins in 2001 aan seks met de destijds minderjarige Virginia Roberts hielp.
Hallo hoogmoed, hier de val
Het schandaal rond prins Andrew zou vermoedelijk minder schade voor hem en de vrouwen in zijn leven hebben aangericht als hij bij de eerste beschuldigingen van Virginia meteen met een mea culpa was gekomen. Het zou hebben geholpen als hij onmiddellijk empathie voor haar en andere slachtoffers van Epstein had getoond in plaats van haar geloofwaardigheid in twijfel te trekken. Meewerken aan het politieonderzoek had de kou ook best uit de lucht gekregen. In plaats daarvan bleef hij, ondanks zich opstapelende bewijzen, ontkennen. “In de vaste overtuiging dat alle problemen vanzelf zouden verdwijnen en hij terug zou worden verwelkomd door een dankbaar publiek,” zoals een oudstaflid het omschrijft. Zo dompelde hij het Britse koningshuis jarenlang onder in negatieve publiciteit die niet vergeten zal worden. En zo zal ook dit hoofd van het Huis van York roemloos ten onder gaan.
Het hele artikel over prins Andrew en de val van het Huis van York lees je in de nieuwste Beau Monde. Deze ligt vanaf 4 mei in de winkels.
Tekst: Ella Vermeulen | Beeld: BrunoPress
