Angst, verdriet, onzekerheid, onmacht, woede, neerslachtige gevoelens: hertogin Kate, prins William en prins Harry liepen de afgelopen week helemaal leeg over hun persoonlijke ervaringen. Hoezo, stiff upperlip?
In een paar dagen tijd rekende het trio in het kader van hun Heads Together campagne (voor meer begrip voor geestelijke gezondheid) radicaal af met het motto 'never complain, never explain' dat de Windsors jarenlang mysterie heeft gebracht.
Er waren een paar critici die riepen dat ze hun leden van de koninklijke familie toch liever kalm en ongenaakbaar hadden, maar voor het overgrote deel kregen de jonge royals veel lof voor het bespreekbaar maken van moeilijke onderwerpen.
Emotie alom
Prins Harry vertelde openlijk dat hij het verdriet over de dood van zijn moeder prinses Diana jarenlang had weggestopt en daar niet beter van was geworden. Het was zijn broer William geweest die hem aanraadde alsnog in therapie te gaan om het te verwerken. Kate sprak over haar onzekerheid toen ze net moeder was. En William gaf meerdere keren aan dat praten over problemen oplucht, dat hij hoopte dat de Engelsen hun 'stiff upperlip' opzij zouden zetten en dat zijn eigen kinderen altijd vrij zouden kunnen praten over wat hen dwars zat. Even terzijde: hoe grappig is het dat voormalig burgermeisje Kate beeldig bekakt Engels spreekt en de geboren prinsen een verrassend ordi accentje hebben?
Keep Calm & Carry On
Over de boodschap is nagedacht en hertogin Kate, prins William en prins Harry moeten hebben beseft dat ze alleen geloofwaardig zouden overkomen, als ze ook openheid gaven over hun eigen ervaringen. Dat is zeer ongebruikelijk onder royals, die altijd alleen maar willen praten over hun goede doelen, wat uitermate ongemakkelijke interviews oplevert. Hulde dus aan het trio, om dit taboe te slechten. De oudere Windsors zijn echter een beetje in shock over alle openhartigheid. De Queen is de verpersoonlijking van 'Keep Calm & Carry On' en laat het rustig langs zich heen gaan. Zelfs zou ze het niet zo doen, maar ze vertrouwt haar kleinzonen, die al vaker hebben aangetoond dat ze een goed gevoel voor de tijdgeest hebben.
Charles was er wél
Kroonprins Charles, de vader van William en Harry, is echter een beetje narrig over het gevoelsoffensief. En dan vooral omdat hij er zelf niet in wordt genoemd. De jongens waren 15 en 12 toen ze hun moeder krap twintig jaar geleden verloren. Charles, tot op dat moment een liefhebbende, maar niet al te betrokken vader, ontpopte zich daarna wel degelijk tot een alleenstaande ouder die er zo veel mogelijk voor zijn zonen was. Zo stelde hij een nieuwe regel op dat hij thuis zou zijn als Harry thuis was van school, ook als dat ten koste ging van zijn werkbezoeken. En zorgde ervoor dat hun voormalige nanny Tiggy Legge-Bourke – waar William en Harry erg op gesteld waren – terugkeerde als hun gouvernante. De foto is uit 1993, tijdens haar run als nanny.
Bedankje gepast
Voor hem is het dus even slikken dat het nu lijkt alsof hij geen enkele rol heeft gespeeld in hen opvangen nadat Diana verongelukt was. Hij is er, volgens vrienden, in Charles-speak 'een beetje perplex' van. Dat ze het onderwerp geestelijke gezondheid op de kaart zetten, daar heeft hij dan weer helemaal geen problemen mee. Hij was zelf de eerste die brak met de Windsor-regel dat er niet over gevoelens kan worden gepraat. Zo zei hij eerlijk dat hij "een absolute rottijd" op kostschool had gehad en sprak hij ook openlijk over de therapie die hij zelf had gevolgd toen zijn huwelijk met Diana in zwaar weer terecht was gekomen. Een bedankje van William en Harry aan het adres van hun vader lijkt dus wel terecht.
Lees ook:
- 'Prins Harry wil snel samenwonen met Meghan Markle'
- Wat hebben hertogin Kate en koningin Máxima gemeen?
- Prins William veroorzaakt rel met skitrip
- Prins Charles 14 jaar in therapie door prinses Diana