Voor royalty-liefhebbers breken gouden tijden aan nu een nieuwe generatie prinsessen richting volwassenheid gaat.
Honderd jaar geleden zou hun leven maar één doel hebben gehad: strategisch trouwen om de positie van de dynastie te versterken. Tegenwoordig wordt er getrouwd uit liefde en krijgen ze de kans om zich te ontwikkelen. Vandaag het verhaal van onze kroonprinses Amalia.
De prinses zal in mei eindexamen doen en staat dan voor de keuze om een tussenjaar te nemen (niet heel aannemelijk zolang covid-19 nog niet internationaal onder controle is) of een vervolgstudie te kiezen. In het laatste geval ligt Leiden voor de hand (haar vader, haar oma Beatrix én overoma Juliana gingen er ook heen), maar ze zou volk en vaderland ook kunnen verrassen met een andere locatie en een studie die afwijkt van de categorie staatskunde, geschiedenis, rechten, al lijkt ze daar te pragmatisch voor.
Het zou al heel wat zijn als we onze toekomstige koningin wat beter leerden kennen dit jaar. Wat weten we eigenlijk van Catharina-Amalia? Nog vrij weinig. Afgaand op het feit dat ze soepel door het gymnasium fietst, zit het qua intelligentie wel goed. Ze heeft een paar hartsvrienden en -vriendinnen die zeer discreet zijn, ze houdt veel van paarden, kan goed zingen en aardig hockeyen en ging precorona gewoon naar Parkpop met vrienden, de onvermijdelijke beveiliging op enige afstand in de buurt.
Hartverwarmende momenten tussen Máxima en Amalia
Ze ademt iets van de kalmte van Beatrix uit, maar dan met het hartelijke van haar ouders – een leuk mengelmoesje. Sinds 2013 toont Amalia zich op Koningsdag als een zelfbewust, heel vriendelijk meisje dat in de kakafonie van zo’n dag ook net dat ene verlegen kind ziet; geen slechte eigenschap voor een aanstaand staatshoofd. Ze zit beter in haar vel dan haar vader op deze leeftijd en lijkt beter te doorgronden wat de relatie met de rest van Nederland is. “Ik begrijp niet wat de mensen in ons zien,” liet haar oma Beatrix zich op haar zeventiende ontvallen tegen schrijver Hella Haasse die een boekje over haar schreef. Dan was Amalia op haar 15de al diplomatieker: “Het is af en toe nog onwerkelijk voor mij om te realiseren dat dit echt mijn leven is.”
Na haar achttiende zal Amalia vast meer in het openbaar treden – eens wat openen, de Troonrede bijwonen, een schip dopen – maar toch redelijk in de luwte van een studie blijven. Ze wordt lid van de Raad van State en zal daar dodelijk saaie vergaderingen moeten bijwonen over onderwerpen waar ze niets aan kan veranderen. Aan de andere kant is haar toelage van 1,6 miljoen euro niet onaardig om een eigen hofhouding op te zetten. Van het bedrag kan zo’n 250.000 euro als ‘salaris’ worden gezien. Grappig is dat ze in vergelijking met haar collegatroonopvolgers veel minder in beeld komt en daar zelf ook een beetje van baalt. Aan háár ligt het niet, volgens insiders staat ze te trappelen om meer te doen. Dát is iets om naar uit te kijken.
Bron: Ella Vermeulen | Beeld: Koninklijk Huis, BrunoPress
