Kroningen, inhuldigingen: ze verlopen al eeuwenlang via een stipt draaiboek, toch? Maar ook dan kan er weleens iets (flink) misgaan.
Want hoewel ze één van de langstzittende koninginnen werd die Groot-Brittannië heeft gekend, verliep het begin niet bepaald vlekkeloos voor Victoria. Haar kroningsceremonie had wel een generale repetitie kunnen gebruiken.
Weinig voorbereiding
Al op haar achttiende werd Victoria, de betovergrootmoeder van de huidige Queen, koningin, maar pas ruim een jaar later, in 1838, werd ze gekroond. Of er zoveel tijd nodig was voor de voorbereidingen? Welnee, die begonnen pas een paar maandjes van tevoren. Al had het hof er goed aan te doen om íets eerder te beginnen, want uiteindelijk was er bijna geen enkele repetitie geweest. "Maar een handjevol mensen wist wat ze eigenlijk aan het doen waren", schreef een ooggetuige later over de kroning. De rest keek elkaar vooral hulpeloos aan.
Wat ging er mis?
Naast wat haperingen in de ceremonie waren er ook een paar – tikje pijnlijke en gênante – incidenten tijdens de kroning.
De kroningsring paste niet: Onderdeel van de kroning was om een ring omgeschoven te kregen door de aartsbisschop, een van de kroonjuwelen. De goudsmid had echter een foutje gemaakt en 'm ontworpen voor de pink van koningin Victoria, niet voor haar ringvinger. Zonder ring geen volledige kroning, dus de aartsbisschop forceerde de veel te kleine ring tóch om Victoria's vinger. Later moest ze haar pijnlijke hand in een bak ijswater houden om het ding weer los te wrikken. Ouch.
Victoria werd per ongeluk niet uitgeroepen tot koningin: Het stuk waarin haar nieuwe titel genoemd had moeten worden, werd per abuis overgeslagen in het programmaboekje. Ná de kroning moest Victoria weer terug de kerk in, omdat ze officieel vergeten haar tot koningin te maken. Waar kwamen we nou ook alweer voor?
Lord Rolle rolde van de trap: Met zo'n naam zijn daar natuurlijk veel grappen over gemaakt. Ene adellijke heer, genaamd Lord Rolle, ergens in de tachtig, moest de trap oplopen naar de troon van de nieuwe queen, maar struikelde daarbij en rolde van de verhoging af. Victoria besloot daarom zelf maar de trap af te lopen, waardoor ze meteen de reputatie van een nederige en vriendelijke koningin kreeg. Eind goed, al goed!
De muziek was een ramp: De componist die verantwoordelijk was voor de muziek tijdens de kroning, overleed vlak voordat zijn werk af was. Het niet voltooide stuk werd vervolgens opgevoerd door een orkest waarvan de dirigent zelf ook het orgel bespeelde, waardoor hij eigenlijk geen handen vrij had om de boel te coördineren. Toch weer dat stukje repetitie dat hier mist.
Het werd gelukkig nog net niet zo bont als tijdens de kroning van George IV zeventien jaar eerder. Toen kwam de vervreemde vrouw van de koning, queen Caroline, ongewenst opduiken. Het was nog niet gelukt om van haar te scheiden, maar George wilde haar niet bij de kroning hebben. Gevolg: Caroline stond tijdens de ceremonie op de deur te bonzen en te schreeuwen dat ze als koningin wel binnengelaten moest worden. Vandaag de dag had het een mooi televisiespektakel opgeleverd!
Trotse dag
Koningin Victoria was ondanks alles behoorlijk content over haar kroning. In haar dagboek schreef ze: "Het enthousiasme, de affectie en de trouw waren erg ontroerend, en ik zal dit me herinneren als de meest trotse dag in mijn leven!" Die zere vinger zien we even door de vingers.
- CBC, Bright Side
- Wikimedia Commons (public domain)