De vloek van Monaco: 'Nooit zal een Grimaldi gelukkig zijn in het huwelijk'

Al ruim 700 jaar zou er een vloek op de Grimaldi's rusten. Hoe zit het ook alweer met deze legende, die nog altijd een kern van waarheid lijkt te bevatten?

Tragedies en ongelukkige huwelijken

Monaco staat bekend om haar weelde en glamour, maar óók om haar tragedies en ongelukkige huwelijken. Prinses Grace die om het leven kwam tijdens een mysterieus en fataal auto-ongeluk. Prinses Caroline die haar eerste huwelijk op de klippen zag lopen, weduwe werd tijdens haar tweede huwelijk en haar derde echtgenoot al jaren niet meer ziet. Prinses Stéphanies roerige liefdesleven en echtscheidingen. En nu prins Albert en prinses Charlene, die al tien jaar volhouden dat hun huwelijk wél een sprookje is, maar die achtervolgd worden door geruchten, schandalen en ziektes.

Waardoor lukt het geen enkele Grimaldi om geluk in de liefde te vinden? Al jarenlang bestaat het verhaal over de 'vloek van Monaco'. De familie zou al ruim zeven eeuwen door die vloek worden achtervolgd.

De vloek van Monaco

Volgens een van de vertellingen komt het door edelman Francesco Grimaldi, die in het jaar 1297 met list en bedrog het fort van Monaco wist te veroveren. Daarbij stichtte hij een schrikbewind en veroordeelde zijn geliefde ter dood. Op de brandstapel sprak zij een vloek uit: "Nooit zal een Grimaldi in een huwelijk het ware geluk vinden." 

Een andere versie geeft de neef van deze Francesco, Rainier I van Monaco, de eerste vorst van het ministaatje, de schuld van de vloek. Rainier zou in de dertiende eeuw een beeldschone Vlaamse vrouw hebben ontvoerd, die wraak nam door hem en al zijn nakomelingen te vervloeken. Wederom met diezelfde uitspraak: "Nooit zal een Grimaldi in een huwelijk het ware geluk vinden." Of het nu Francesco of Rainier I was die het onheil over de familie uitriep, de Grimaldi's lijken er nog altijd last van te hebben...

Vorige generaties

De huidige Grimaldi's hebben zo hun portie ongeluk in de liefde gehad, maar dat geldt ook voor hun voorouders. De grootouders van prins Albert, prinses Charlotte en graaf Pierre de Polignac, waren tien jaar lang ongelukkig getrouwd. Pierre bleek homoseksueel en Charlotte trok in bij haar Italiaanse minnaar (tevens haar arts) om aan de vloek te ontkomen. Met hem is ze nooit getrouwd.

Prinses Charlotte was zelf het buitenechtelijke kind van prins Louis II, die haar adopteerde nadat hij geen wettelijke kinderen (en dus troonopvolgers) had kunnen krijgen. En, you guessed it, ook de ouders van deze prins Louis II hadden een ongelukkig huwelijk. Prins Albert I was nauwelijks een jaar getrouwd met Lady Mary Hamilton toen zij besloot om Monaco én haar echtgenoot te ontvluchten.

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Einde van de vloek

Als we naar het verleden kijken lijkt die vloek dus zéker te bestaan, maar met de kinderen van prinses Stéphanie en prinses Caroline gaat het vooralsnog goed. Carolines zoons Andrea en Pierre zijn gelukkig getrouwd. Dochter Charlotte lijkt (na een reeks minnaars en twee kinderen) het geluk te hebben gevonden in de liefde met Dimitri Rassam. Louis Ducruet, de zoon van prinses Stéphanie, heeft ook nog een happy marriage met zijn Marie. Daarbij moet gezegd worden dat geen van deze kinderen de Grimaldi-achternaam draagt. Wie weet is dát de truc om aan de vloek te ontsnappen.

Bron: Tatler, Daily Mail | Beeld: BrunoPress