De ontbrekende zussen van de Oranjes

De ontbrekende (half)zussen van de Oranjes, er kan een boek over worden geschreven. Dat is precies wat Mildred Zijlstra (76) zeven jaar geleden deed in de vorm van ‘Dansen in een prinsessenjurk’.

In tegenstelling tot Alicia de Bielefeld en Alexia Grinda erkende prins Bernhard zijn vermoedelijk derde buitenechtelijke dochter niet. Zodat ze nooit wat heeft meegekregen van het ‘huiselijk geluk’ dat de Oranjes hier zo innig uitstralen, vermoedelijk nog niet op de hoogte van het feit dat de patriarch zo’n schuinsmarcheerder was. “Ik heb ze nooit in levenden lijve ontmoet,” vertelde Mildred tijdens de publicatie van haar boek in De Telegraaf. “Of zelfs maar van een afstand. Ik weet nooit wanneer ik er wel of niet mag zijn.”

Geadopteerde bevrijdingsbaby

Mildred kwam in 2011 naar buiten met haar verhaal, nadat royaltyverslaggever Marc van der Linden haar op het spoor was gekomen. Ze was een ‘bevrijdingsbaby’, geboren in februari 1946 en werd geadopteerd toen ze zeven maanden was, door een keurige, zeer Oranjegezinde politiechef en zijn vrouw, over wie ze met veel liefde spreekt. Pas toen ze zelf moeder werd en de huisarts vroeg naar erfelijke ziekten in de familie, ging ze op zoek naar haar biologische moeder. Ze vond een halfzus én ze vond de vrouw die haar baarde: "Een knappe en charmante vrouw". Die wilde jarenlang niet zeggen wie Mildreds vader was. "Later heeft ze het op een middag toegegeven, toen ik haar confronteerde met de naam van Bernhard. ‘Ja, ik was zwanger van hem, maar wat kon ik? Ik was een naïef meisje,’ zei ze toen. Ik was blij dat mijn man Joop hier getuige van was, want ze is er nooit meer op teruggekomen!"

Dat het geen normale adoptie was, had Mildred zelf al opgemaakt uit het feit dat zich opmerkelijk veel Haagse bobo’s mee hadden bemoeid. Verzetsstrijder Lodewijk Bosch van Rosenthal, boezemvriend van zowel haar adoptievader als de prins bevestigde in de jaren negentig tot twee keer toe dat prins Bernhard haar vader was, maar vroeg haar er niets mee te doen om het koningshuis niet te schaden. Ook een andere verzetsstrijder van de Binnenlandse Strijdkrachten (waar prins Bernhard het hoofd van was) wees hem op een groepsfoto aan: ‘Zij was van de prins, dat wist iedereen.’ Ze lijkt veel op Irene, Margriet en Christina, een van haar zonen ‘is een kopie van Bernhard’.

Zekerheid

Ze heeft de prins nooit ontmoet en voor Mildred is het zuur dat hij zijn andere buitenechtelijke dochters wel erkende. "Ik vermoed dat hij mij erbuiten heeft gelaten omdat hij niet wist of ik wel geadopteerd was.Ik vraag me wel eens af of hij nog meer kinderen had. Boos ben ik niet op hem, hij was nu eenmaal een flamboyante man." Dat de Oranjes last kunnen krijgen van haar boek, dat moet maar even, volgens haar: "Ik ben altijd gekwetst en ik ben altijd ontkend. Ik denk wel eens dat ik vast een leuke zus voor hen zou kunnen zijn geweest. Het is een geboorterecht om te weten waar je wortels liggen. Honderd procent zekerheid heb ik nooit, zonder DNA-test."

Dansen in een prinsessenjurk van Mildred Zijlstra is verkrijgbaar in online boekwinkels.

Bron: Beau Monde Archief | Beeld: BrunoPress