Vanochtend werd ik gespannen wakker. Net een klein meisje op haar eerste schooldag. Na tien weken thuiswerken had ik vandaag weer mijn al-ler-eer-ste face to face interview en fotoshoot: een binnenkijker met Rudolph van Veen en zijn Simone, tien pagina’s, bestemd voor de volgende editie.
Toen bekend werd dat vanaf 11 mei kappers en visagisten weer aan de slag mochten, hebben we meteen de covershoot voor dit nummer ingepland. Vier dagen later was het zover: Miljuschka en visagist, stylist en fotograaf ontmoetten elkaar in de studio. (Het interview was telefonisch, ik werd via WhatsApp op de hoogte gehouden van het verloop van de shoot en de uitgekozen looks.)
Maar vandaag dus de eerste shoot waarbij ik zelf weer lijfelijk aanwezig zijn zou. Met mijn kattenprint mondkapje – gemaakt door een goede vriend, omdat ik zo’n glamourpoes ben – stapte ik in de trein. Uitstappen in Hilversum. Geen taxi, maar verder met de OV-fiets. En halfuur later kwam ik aan op de bestemming waar Rudolph en zijn Simone me hartelijk verwelkomden op de oprit. Op gepaste afstand liepen we naar binnen, naar de keuken. Een DROOMKEUKEN (ik telde vijf ovens!) waar een heel assortiment aan lekkers stond opgesteld. Rudolph had pretzels gebakken, tarte tatin, citroencake, aardbeien pavlova en slivovitsj torta (een Servische cake met chococrème en sterke drank). Ik koos voor tarte tartin, riep dat ik ‘s middags de andere baksels ook wilde proeven en ging met Rudolph en Simone in de tuin zitten. Waar alle spanning wegviel. Wat een lieve mensen. Zo gastvrij. Zo blij met elkaar. Zo liefdevol. En ik zit in de zon. Met taart. En vanmiddag is er nog meer taart. Wat wil een mens nog meer?
Een uur later kwam de rest van het team binnen: fotograaf Stef, stylist Daniëlle, visagist Bart. Stef en Daniëlle zonder assistenten, Bart met mondkapje en handschoenen. Even was het onwennig, maar al gauw vonden we een manier om efficiënt samen te werken binnen de regels – al was het hier en daar met een ‘gek dansje’ (“Blijf jij maar staan, dan loop ik wel via de tuin naar de voorkamer”). Iedereen was zo blij om weer te kunnen werken en super welwillend. Zo hadden Daniëlle en Bart samen zes liters Dettol bij zich en genoeg handschoenen en mondkapjes voor een heel voetbalteam. En had Stef naast zijn laptop een los beeldscherm meegenomen zodat we samen naar het geschoten beeld konden kijken, maar dan wel op 1,5 meter afstand van elkaar.
En dan Simone. Een heerlijke vrouw die elk uur riep dat ze het zo leuk en gezellig vond dat we deze shoot deden. En natuurlijk Rudolph. De perfecte gastheer die vond dat we niet naar huis mochten zonder van zijn pasta met truffels en truffelsaus genoten te hebben en iedereen taart meegaf. De perfecte werkdag; creatief, gezellig, leuk, zonnig, doeltreffend. Met een blij hart stapte ik weer op mijn OV-fiets (met onder mijn snelbinders een doos met drie pretzels, drie stukken tarte tatin en de halve slivovitsj torta). Zo fijn om een dag even niet te denken aan corona en de gekke tijd waarin we nu leven.
SANDRA
(Adjunct-hoofdredacteur)
Volg me op Instagram @tenbrinksandra
Bron: Sandra ten Brink | Beeld: iStock
