Het ongelukkige (liefdes)leven van Alice, de andere prinses van Monaco

De royal soap van prins Albert en prinses Charlene de afgelopen maanden maakt één ding duidelijk: De 'vloek van Monaco' is nog niet verbroken. Volgens deze legende zou geen Grimaldi het liefdesgeluk vinden in een huwelijk. Iets waar ook het verhaal van prinses Alice van Monaco van getuigt.

Amerikaanse prinses

Tientallen jaren voor Grace Kelly was er een andere, minder bekende Amerikaanse prinses van Monaco. Alice Heine, geboren in New Orleans in 1858, was de dochter en erfgename van een rijke bankier. Vanwege de Burgeroorlog besloot de familie naar Parijs te verhuizen, waar ze zich al snel onder de hogere kringen wist te mengen. Een royal connectie kwam er ook vlug: de ouders van Alice kwamen graag bij keizer Napoleon III en keizerin Eugénie over de vloer. Zij werden later daarom tevens benoemd tot Alices peetouders.

Een droommatch

Het was dan ook een droom voor de familie Heine dat hun dochter een heuse adellijke titel kon krijgen. Toen ze 17 jaar oud was, verloofde Alice zich met de toekomstige hertog van Richelieu. Ze was dé glamourbruid van het moment, een goed bedeelde Amerikaanse schoonheid die een plekje binnen de Franse adel wist te veroveren. Maar lang en gelukkig leven deden Alice en haar hertog niet: ze was pas 22 jaar oud toen ze weduwe werd en achterbleef met twee jonge kinderen.

Prins van Monaco

Dankzij haar prominente plek binnen de high society leerde hertogin Alice al snel haar tweede echtgenoot kennen: prins Albert van Monaco (de overgrootvader van de huidige prins Albert II van Monaco). Die was op dat moment nog (ongelukkig) getrouwd met Lady Mary Victoria, die een paar maanden na de bruiloft haar koffers had gepakt en de prins had verlaten. Dat huwelijk werd ongeldig verklaard, een iets meer royally acceptable manier om te scheiden, maar de weg lag nog niet open voor Alice en Albert.

Prins Charles III, de vader van Albert, zag de opgeklommen Amerikaanse weduwe niet bepaald als een goede partij voor zijn zoon. Prins Albert en Alice bewezen hun liefde aan elkaar door acht jaar te wachten voordat ze trouwden – ze stapten pas in het huwelijksbootje toen prins Charles overleden was en geen goedkeuring meer hoefde te geven.

Unhappy ending

Even leek het erop dat er eindelijk een gelukkig huwelijk in de maak was. "Prins Albert was smoorverliefd op haar", vertelt Thomas Fouilleron, de beheerder van de paleisarchieven, aan Monaco Tribute. "Het is een van de eerste huwelijken in het prinsdom die uit liefde zijn gesloten."

Het begin van een sprookje? Dat niet: de vloek leek tóch weer toe te slaan. Binnen tien jaar na de bruiloft hadden zowel de prins als de prinses van Monaco een affaire (of meerdere). Toen prins Albert erachter kwam dat zijn vrouw met een componist sliep, sloeg hij haar en plein publique in de Opera van Monte Carlo, waar de hele beau monde van Monaco in het publiek zat. Een veel groter openbaar schandaal kon je niet krijgen in de negentiende eeuw.

Vriendinnen met de Queen

Kort na die openbare klap vroeg prinses Alice een echtscheiding aan. De helft van haar bruidsschat à 6 miljoen kreeg ze niet terug, maar dat nam ze voor lief: als ze maar geen prinses van Monaco meer hoefde te zijn. Prins Albert I werd dus niet een, maar twee keer achtergelaten na een ongelukkig huwelijk – het lot van de Grimaldi's.

De rest van haar leven bracht voormalig hertogin/prinses Alice afwisselend in Londen en Parijs door en maakte ze carrière als gastvrouw en happy single. Ze bleef geliefd onder de Europese adel en raakte goed bevriend met koningin Alexandra van Engeland (de overgrootmoeder van de huidige Queen Elizabeth). De eerste Amerikaanse prinses van Monaco overleed in 1925, ruim dertig jaar voordat Grace Kelly haar entree maakte in het ministaatje.

Bron: Tatler, HSH Princess Palace | Beeld: Wikimedia Commons