De kroon spannen: zo pakten andere landen hun kroning aan

Het hele circus voor Charles en Camilla is nu wel weer een beetje achter de rug met de kroning. Zoveel overdaad, pracht, praal, en ceremoniële pomp and circumstance zien we anno nu nog maar weinig – zélfs bij de gemiddelde royal kroning. Zo zagen die 'grootse' momenten eruit in verschillende andere landen.

Feestje met de Royal Family

Niemand kan grote, formele evenementen zo goed organiseren als The Royal Family. Denk maar aan recente koninklijke bruiloften en de staatsbegrafenis van koningin Elizabeth vorig jaar.

Even was er de vrees dat Charles zou gaan voor een minimalistische versie, met het oog op de tijdgeest. Maar ZM besloot wijselijk dat volk en vaderland wel toe waren aan een feestje. Dat is ook meteen de enige échte kroning onder de regerende Europese monarchieën, in de zin dat er daadwerkelijk een kroon op een hoofd werd geplaatst. Bij andere landen gaat het namelijk allemaal net wat minder spectaculair.

Denemarken: in de rouw

Koningin Margrethe van Denemarken werd meteen na de dood van Frederick IX het nieuwe staatshoofd en dat was in 1972 een droeve bedoening. Logischerwijs was ze verdrietig over het verlies van haar vader en er was geen formele kroning of inhuldiging die nog enige glans kon geven.

View this post on Instagram

A post shared by DET DANSKE KONGEHUS 🇩🇰 (@detdanskekongehus)

Vanaf het balkon van Christiansborg werd door de premier van dienst officieel aangekondigd dat ze de nieuwe koningin was. Er klonken een paar bedrukte hoeraatjes uit de menigte en dat was het: een 31-jarig figuurtje in het zwart op een balkon, bijna in tranen achter de microfoons, voortaan Margrethe II, koningin van de Denen.

Familiemoment in België

Er komt vaak ook wat emotie bij kijken, zeker bij een wissel bij leven binnen een ‘familiebedrijf’. De inhuldiging van koning Filip van België in 2013 was kaaltjes: kroon noch mantel, maar slechts een twee jaar oud landmachtuniform.

Wel een fikse troon, al zat ZM daar maar enkele minuten op na zijn eedaflegging. Ontroerend waren de lieve woorden van zijn vader Albert, die niet bekend staat om het tonen van openlijke genegenheid: "Je bezit het warme hart en intellect om ons land zeer goed te dienen. Jijzelf en je lieve echtgenote Mathilde hebben ons volle vertrouwen.'' Ontroerend was eveneens de handkus voor kersverse koningin Mathilde na afloop.

En de Oranjes?

De Oranjes staan nuchter tegenover de wissel van de wacht. Het gebeurt bij voorkeur bij leven, voor alle partijen prettiger. De inhuldiging van de piepjonge Wilhelmina (ze was 18 jaar) in 1898 was een vrolijk gedoe. De koningsmantel was minder militair gemaakt en haar moeder Emma, die als regent had waargenomen tot Wilhelmina meerderjarig was, kreeg een plek op het podium: gezellig!

Bij de inhuldiging van Juliana waren voor het eerst leden van buitenlandse koningshuizen uitgenodigd, Beatrix en Irene zaten snoezig gekleed tussen hun oma’s prinses Wilhelmina en prinses Armgard in, en Juliana en Bernhard zaten op normale stoelen: het ‘zó lekker gewoon gebleven’ visitekaartje van HM.

En dan is daar natuurlijk Willem-Alexander, die vorige week exact een decennium op de troon kon afvinken. Tien jaar geleden scheen de zon, had iedereen zin in een feestje en stalen WA, Máxima en hun dochters de show. Terugkijkend was de sfeer van die 30ste april tekenend voor het soort koning dat Willem-Alexander zou worden: hartelijk, niet superformeel, normaal taalgebruik en meer een verbinder dan iemand in een ivoren toren.

Ga er maar gerust van uit dat Charles III bij het herinrichten van zijn eigen Koninklijk Huis en de invulling van zijn kroning héél goed naar de aanpak van de Oranjes heeft gekeken.

Dit artikel is onderdeel van een deep dive in kronings-tradities van over de hele wereld uit de allernieuwste Beau Monde. Benieuwd hoe het er in Spanje aan toe ging? Of wil je terugblikken op het moment suprême van onze eigen Beatrix? De nieuwe Beau Monde ligt nu in de winkels!

Tekst: Ella Vermeulen | Beeld: NL Beeld