Koningin Wilhelmina was tijdens de oorlogsjaren voor haar ministers een ramp om mee te werken.
Met dank aan pervetine, tegenwoordig bekend als crystal meth. Dat koningin Wilhelmina geen gemakkelijke vrouw was om mee samen te werken, was al langer bekend. Rechtshistoricus Marcel Verburg dook tijdens het schrijven van zijn boek (over het Ministerie van Justitie tijdens de Tweede Wereldoorlog) in haar medicijngebruik die verband had met haar gedrag. Volgens Verburg had haar drugsgebruik waarschijnlijk invloed op haar regeerstijl.
Aan de pijnstillers
Wilhelmina, die regeerde van 23 november 1890 tot 4 september 1948, nam de pervetine als pijnstiller. Dat was tijdens de Tweede Wereldoorlog gangbaar, aangezien het ook door het leger op die manier werd ingezet om vermoeidheid tegen te gaan. Een van de bijwerkingen van het middel is echter het verliezen van remmingen, waardoor je heftiger reageert dan je normaal gesproken zou doen.
Huh? Hebben de Oranjes Russisch bloed?
Historica Dorine Hermans, die verschillende boeken over het koningshuis schreef, noemt het middel “een gangbare pijnbestrijding in die tijd, maar in feite gaat het om verdovende middelen.” Zij vindt het drugsgebruik van Wilhelmina relevante informatie omdat het haar functioneren beïnvloed moet hebben: “Het heeft ook absoluut politieke gevolgen gehad, zeker in de oorlog toen de koningin veel macht naar zich toetrok.” Hermans pleitte destijds voor meer onderzoek: “We weten nu dat ze het deed, maar het antwoord op de vraag waarom ze het deed vinden we vast in het Koninklijk Huis-archief. We hebben echter slechts toegang tot dat archief tot 1934. Het is aan koning Willem Alexander om daar coulanter in te worden.” Waarom de koningin het middel destijds gebruikte, is vooralsnog niet duidelijk.
Bron: Geschiedenis van het Ministerie van Justitie | Beeld: BrunoPress
