Ze was misschien geen trendsetter, maar toch wordt de stijl van Queen Elizabeth gemist. Wat maakt haar mode zo onvergetelijk?
“Als ik beige zou dragen, zou niemand weten wie ik ben,” aldus koningin Elizabeth. Beroemde woorden van een royal die zich van top tot teen hulde in één regenboogkleur, omdat ze maar al te goed wist hoeveel impact – de kleur van – haar outfit kon hebben. In de zeventig jaar dat ze regeerde, groeide The Queen uit tot een stijlicoon. Niet omdat ze de trends volgde, maar omdat ze zich zorgvuldig, krachtig en opvallend kleedde – uiteraard met dank aan haar trouwe kleedster Angela Kelly – en daarbij de toon zette voor vele vrouwen in hoge posities.
Haar kleding en accessoires gebruikte ze vaak als statement of boodschap, door bij- voorbeeld tijdens werkbezoeken via haar outfit een land te eren met z’n nationale kleur of symbool. En als je motto ‘never complain, never explain’ is, dan kunnen accessoires ook heel handig zijn om als- nog je mening subtiel door te laten schemeren. Zo droeg ze tijdens een meeting met toenmalige Amerikaanse president Donald Trump een broche die ze gekregen had van zijn voorganger Barack Obama (hetgeen al snel viral ging als ‘brooch warfare’).
Broches, hoedjes, zwarte schoenen en zwarte handtassen waren vaste items van Hare Majesteits uniform. Hoewel Elizabeth niet wilde dat haar naam werd verbonden aan een bepaald modehuis of merk, was ze stiekem wel fan van een aantal brands. Zo kwamen haar werkschoenen – loafers met lage hakken – altijd bij Anello & Davide vandaan (en werden ze eerst ingelopen door kleedster Angela Kelly). Haar handtas was de laatste decennia standaard van het merk Launer.
Zo doordacht was Meghans koninklijke stijl
En de geliefde sjaaltjes om haar hoofd kwamen van designmerk Hermès. In tegenstelling tot haar Dior-liefhebbende zus Margaret, zag Elizabeth vooral de praktische kant van kleding. In haar vrije tijd droeg ze het liefst iets van het outdoormerk Barbour of paardrijkleding, maar als koningin moest een outfit vooral haar rol als publiek figuur ondersteunen.
Al sijpelden er soms toch wat trends door in haar stijl. In de jaren 60 droeg ze weliswaar geen minirok of flower power broeken, maar ze speelde wel met colour blocking, pastelkleuren en soms kwam er zelfs een luipaardprintje voorbij. Parelkettingen, broches en mantelpakjes waren toen al favoriet en ook de liefde voor hoedjes ontstond in die tijd; van pillbox-model tot zijden tulband, cloche met veren of een fleurig klein model. Het gele ensemble met artistieke hoed dat ze droeg bij haar bezoek aan Berlijn in 1965 had niet misstaan op het hedendaagse MET Gala.
De kleurrijke Queen kwam tot volle bloei in de jaren 90. Het was de tijd van haar ‘annus horribilis’ – gescheiden kids, brand in Windsor Castle, het dodelijk ongeluk van Diana. Het koningshuis lag even niet zo lekker bij de bevolking en Elizabeth ging vaker van top tot teen in een opvallende kleur de deur uit. Ze werd daardoor steeds meer een symbool van de monarchie. Een nationale grootmoeder die de Engselse royals kleur gaf. Om geloofd te worden, moest ze gezien worden. En dat werd ze. Haar kleurige verschijning wordt gemist.
Tekst: Davina Harte | Beeld: BrunoPress
