Schaduwauteur zijn voor een royal? Je moet het maar kunnen! Schrijver J.R. Moehringer durfde de uitdaging aan met prins Harry, en het eindresultaat mag er wezen. Tijdens zijn verblijf kon hij bovendien rekenen een lieve gewoonte van de Duchess of Sussex.
Spare
De memoires van prins Harry deden flink wat stof opwaaien. Niet in de laatste plaats bij de rest van de Windsors, natuurlijk, wiens motto ‘never complain, never explain’ Harry finaal uit het raam kieperde in z’n onthullende boek. Ook met z’n eigen schaduwauteur kwam het bijna tot een fikse ruzie. Maar overall kunnen de prins en de auteur samen tevreden terugkijken op hun samenwerking.
Zo herinnert Moehringer zich in een artikel voor New Yorker een bijzonder lieve gewoonte die de Sussexes er op nahielden. Hij legt uit dat hij drie keer naar Montecito is gereisd: een keer met z’n vrouw en kids, en twee keer verbleef de schrijver solo in het gasthuis bij de riante villa van de Duke en Duchess.
Heimwee
Bij zijn eenzame verblijf in het gastverblijf, kreeg Moehringer regelmatig bezoek van Meghan en Archie. Bovendien hield de Duchess er een lieve gewoonte op na. “Meghan wist dat ik mijn familie miste, en bracht me eindeloze dienbladen met eten en zoetigheden.” Awww!
Ook onthult de auteur dat Harry zonder moeite het hart van zijn dochtertje Gracie wist te veroveren – met zijn gedegen kennis van Disney-film Moana! “Zijn favoriete scène, vertrouwde hij haar toe, was die waar de maffe kip Heihei verdwaald raakt op zee”, verklapt Moehringer.
Ten slotte waren de goede zorgen van de Sussexes niet beperkt tot de schaduwauteur zelve, deelt hij. Zo meldt Moehringer dat Meghan ook nog speelgoed had opgestuurd voor zijn kroost. Helemaal on brand voor Meghan natuurlijk, die we kennen als een betrokken moeder die zich (net als schoonzus Kate) tomeloos inzet voor vrouwen en moeders.
Spanning
Het was nog even spannend of die memoir er eigenlijk wel zou komen. Zo onthult Moehringer in datzelfde New Yorker-artikel dat hij het nog flink aan de stok heeft gehad met de hertog. In een bijzonder openhartig fragment deelt Moehringer een herinnering die hem lang zal bijblijven: “Dit is zo ráár. Ik ben aan het schreeuwen naar Prins Harry.” Uiteindelijk wordt de ruzie tussen de heren gewoon weer bijgelegd, en weten we inmiddels allemaal dat het eindproduct een razend succes is gebleken. Daar zullen die goede zorgen van Haz en Meg vast aan hebben bijgedragen!
Bron: New Yorker | Beeld: NL Beeld / BrunoPress
