In het theaterstuk De Moedermonologen vertellen Tatum Dagelet, Anne-Marie Jung en Lucretia van der Vloot eerlijke verhalen over het moederschap anno nu. De dingen die mama’s denken maar niet hardop zeggen, worden hier wél besproken. In gesprek met Beau Monde vertelt Tatum over (de scherpe randjes van) haar moederschap: "Je mag best zeggen dat je moe bent van moederen."
Moederschap mag ook zwaar zijn
Tatum schreef ooit in een column dat ze zich erop verheugde om het huis voor zichzelf te hebben zodra haar dochter het nest zou verlaten. "Lekker ’s ochtends een kopje koffie en voor me uit staren zonder meteen te hoeven moederen." Maar de reacties die daarop volgden, waren allesbehalve mild. “Hoe kon ik zo’n harteloos mens zijn, wat voor moeder was ik eigenlijk? Het lijkt alsof het moederschap altijd alleen maar leuk moet zijn.”
Juist daarom waardeert ze het dat in De Moedermonologen ook de moeilijke kanten van het moederschap aan bod komen. “Soms vind je het even niet leuk om moeder te zijn, ook al hou je van je kind. Dat vind ik interessant. Je moet het altijd maar fantastisch vinden. Het is mooi als mensen zich kwetsbaar opstellen en zeggen: ik weet het even niet als moeder. Je mag best eens zeggen: ik ben moe van het moederen.”
Alleenstaande moeder
Als alleenstaande moeder ervaarde Tatum de uitdagingen van het moederschap intens. “Ik was good cop en bad cop tegelijk. Als je met z’n tweeën bent, kan de een de situatie even opvangen als de ander de energie niet heeft of andersom. Het is zoveel makkelijker als je het samen doet.” Vooral toen Toy nog jong was, vond Tatum het lastig om altijd alert te moeten zijn. “Ze kon al lopen en op die leeftijd stop je nog alles in je mond. Als ik ging douchen, zette ik haar bij mij in de badkamer om haar in de gaten te houden. Ik moest steeds alert zijn toen ze zo jong was. Dat vond ik pittig.”
Psychologie van de koude grond
Toch was Tatum altijd vastberaden om het 'heel goed' te doen als moeder, en haar eigen opvoeding speelde hier een grote rol in. “Mijn eigen moeder was geen doorsnee moeder en liet ons ontzettend vrij. Vanaf m’n zevende haalden mijn zus en ik op eigen houtje boodschappen in de supermarkt en kookten zelf. We werden heel erg aan ons lot overgelaten.”
"Ik denk dat ik het als tegenreactie op mijn eigen moeder heel goed wil doen."
Deze "psychologie van de koude grond" inspireerde Tatum om het juist anders aan te pakken met haar eigen dochter. “Ik denk dat ik het als tegenreactie op mijn eigen moeder heel goed wil doen. Ik zat wél elke middag na schooltijd klaar met een boterhammetje en hielp Toy overal bij. Daar draaf ik nog steeds in door, al vind ik het ook gewoon leuk om te moederen.”
Moeder eerst, vriendin daarna
"Toy is nu 21 en vroeger dacht ik: dan doet ze alles zelf. Maar de moederrol gaat nooit weg", verklapt Tatum. "Ik word ingeschakeld voor allerlei klusjes en vragen, kastjes in elkaar zetten, schoonmaaktips, hoe de wasmachine werkt... Ze eet zo’n drie keer per week bij me en we hebben elke dag meerdere keren contact. Heel gezellig."
Ondanks hun hechte band is Tatum duidelijk over haar rol als moeder. "We hebben een open relatie, maar ik ben geen ‘vriendinnen’ met mijn dochter, want ik vind dat de rol als moeder voorop staat. Je hoeft niet alles te delen, maar het is fantastisch dat we zo op één lijn zitten."
Dit artikel is onderdeel van een groter interview met Anne-Marie Jung, Tatum Dagelet, Lucretia van der Vloot over De Moedermonologen. Te vinden in Beau Monde 10 2024, die nu in de winkels ligt! In deze fabuleus volle editie van Beau Monde spreken we bovendien met Katja Schuurman, Daphne Deckers, Everon Jackson Hooi, Keoma Aidhen, Martijn Noort en Ramona Koonings. Genoeg glamour om de oktobermaand mee door te komen!
- Beau Monde 10 2024
- NL Beeld